هلموت یوزف میشائل کوهل ( به آلمانی: Helmut Josef Michael Kohl ) ( زادهٔ ۳ آوریل ۱۹۳۰ – درگذشتهٔ ۱۶ ژوئن ۲۰۱۷ ) سیاست مدار محافظه کار آلمانی، صدراعظم آلمان از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۸ ( از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۰، آنِ آلمان غربی و از ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۸، آنِ آلمان پس از فروپاشی دیوار برلین و اتحاد دو آلمان ) و دبیرکل اتحاد دموکرات مسیحی آلمان از ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۸ بود. کهل را «پدر اتحاد دو آلمان» می دانند، مردی که رهبری اتحاد دو آلمان را در پایان جنگ سرد به عهده داشت. او از حامیان اروپای متحد بود و آلمان تحت رهبری او به یورو واحد پول اروپا پیوست.
... [مشاهده متن کامل]
هلموت کوهل در ۳ آوریل ۱۹۳۰ در شهر لودویگسهافن در یک خانواده کاتولیک به دنیا آمد. فعالیت های سیاسی اش را از ۱۶ سالگی شروع کرد و به اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان پیوست. کوهل در سال ۱۹۷۳ میلادی، در سن ۴۳ سالگی به ریاست این حزب انتخاب شد و در راس یک ائتلاف حزبی با حزب دموکرات آزاد آلمان در سال ۱۹۸۲، صدر اعظم این کشور شد.
۱۶ سال صدراعظمی وی، طولانی ترین دوران صدراعظمی آلمان پس از بیسمارک است و هم چنین دوران پایان جنگ سرد و اتحاد دو آلمان نیز است؛ کهل یکی از مهم ترین معماران اتحاد دو آلمان است. به همین دلیل به وی لقب «پدر اتحاد آلمان» داده می شود.
هلموت کهل برای دوستی آلمان و فرانسه از زمان شکست آلمان در جنگ جهانی اول و امضای پیمان ورسای تلاش می کرد. در دوران ریاست جمهوری فرانسوا میتران وی بر سر مزار سربازان فرانسوی قربانی جنگ جهانی دوم حضور یافت و با میتران دست داد.
او به همراه رئیس جمهور وقت فرانسه، فرانسوا میتران از بنیان گذاران پیمان اتحادیهٔ اروپا ( موسوم به پیمان ماستریخت ) بشمار می رود که منجر به تأسیس اتحادیهٔ اروپا شد. تحت رهبری او آلمان به واحد پول اروپا یورو پیوست.
آنگلا مرکل شاگرد او در دوران صدراعظمی کوهل و در سال ۱۹۹۱ وارد دولت آلمان شد. در آن زمان رسانه های آلمانی به خاطر هیکلش به او لقب گلابی داده بودند. حیثیت کوهل به خاطر یک رسوایی بزرگ مربوط به نحوه تأمین منابع مالی حزبش در دهه ۹۰ میلادی به شدت لطمه خورد. این سیاستمدار تا حدی در جمع آوری کمک های مالی غیرقانونی برای خرج حزبش مهارت داشت.
پس از فروریختن دیوار برلین در ۱۰ نوامبر ۱۹۸۹ هلموت کوهل که صدراعظم وقت آلمان بود از بالکن ساختمانی در برلین به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: «هدف اتحاد است و حق و آزادی. زنده باد سرزمین پدری، آلمان، زنده باد اروپایی آزاد و متحد».
... [مشاهده متن کامل]
هلموت کوهل در ۳ آوریل ۱۹۳۰ در شهر لودویگسهافن در یک خانواده کاتولیک به دنیا آمد. فعالیت های سیاسی اش را از ۱۶ سالگی شروع کرد و به اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان پیوست. کوهل در سال ۱۹۷۳ میلادی، در سن ۴۳ سالگی به ریاست این حزب انتخاب شد و در راس یک ائتلاف حزبی با حزب دموکرات آزاد آلمان در سال ۱۹۸۲، صدر اعظم این کشور شد.
۱۶ سال صدراعظمی وی، طولانی ترین دوران صدراعظمی آلمان پس از بیسمارک است و هم چنین دوران پایان جنگ سرد و اتحاد دو آلمان نیز است؛ کهل یکی از مهم ترین معماران اتحاد دو آلمان است. به همین دلیل به وی لقب «پدر اتحاد آلمان» داده می شود.
هلموت کهل برای دوستی آلمان و فرانسه از زمان شکست آلمان در جنگ جهانی اول و امضای پیمان ورسای تلاش می کرد. در دوران ریاست جمهوری فرانسوا میتران وی بر سر مزار سربازان فرانسوی قربانی جنگ جهانی دوم حضور یافت و با میتران دست داد.
او به همراه رئیس جمهور وقت فرانسه، فرانسوا میتران از بنیان گذاران پیمان اتحادیهٔ اروپا ( موسوم به پیمان ماستریخت ) بشمار می رود که منجر به تأسیس اتحادیهٔ اروپا شد. تحت رهبری او آلمان به واحد پول اروپا یورو پیوست.
آنگلا مرکل شاگرد او در دوران صدراعظمی کوهل و در سال ۱۹۹۱ وارد دولت آلمان شد. در آن زمان رسانه های آلمانی به خاطر هیکلش به او لقب گلابی داده بودند. حیثیت کوهل به خاطر یک رسوایی بزرگ مربوط به نحوه تأمین منابع مالی حزبش در دهه ۹۰ میلادی به شدت لطمه خورد. این سیاستمدار تا حدی در جمع آوری کمک های مالی غیرقانونی برای خرج حزبش مهارت داشت.
پس از فروریختن دیوار برلین در ۱۰ نوامبر ۱۹۸۹ هلموت کوهل که صدراعظم وقت آلمان بود از بالکن ساختمانی در برلین به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: «هدف اتحاد است و حق و آزادی. زنده باد سرزمین پدری، آلمان، زنده باد اروپایی آزاد و متحد».
