هِلْمْهولْتْز، هِرْمان (۱۸۲۱ـ۱۸۹۴)(Helmholtz, Hermann)
هِلْمْهولْتْز، هِرْمان
فیزیک دان آلمانی و متخصص فیزیولوژی . مخترع آفتالموسکوپبرای معاینۀ درون چشم است. برای نخستین بار سرعت تپهای عصبی را اندازه گیری کرد و طرز کار حلزون گوش داخلی را شرح داد. در زمینۀ ویژگی های موسیقایی صوت شناسینیز تخصص داشت. در فیزیک، قانون پایستگی انرژیرا تدوین کرد و در زمینۀ مطالعات ترمودینامیکنیز صاحب نظر بود. هلمهولتز در بسیاری از زمینه ها درپی آن بود که ثابت کند موجودات زنده از هیچ گونه نیروی حیاتی ذاتی برخوردار نیستند و فرآیندهای حیاتی آن ها از نیروها و اصول حاکم بر سامانه های غیرزنده تبعیت می کند. در ۱۸۴۷، به اصل پایستگی انرژی دست یافت و نتیجه گرفت که انرژی فرآیندهای حیاتی به کل از اُکسایشمواد غذایی تأمین می شود و گرمای بدن حیوانات و فعالیت های عضلانی آن ها بر اثر تغییرات شیمیایی داخل عضلات صورت می گیرد. هلمهولتز در پوتسدامزاده شد و در مؤسسۀ فریدریش ویلهلمبرلین درس خواند. در ۱۸۵۵، در بُنبه مقام استادی رسید، و سرانجام در ۱۸۸۷، مدیر مؤسسۀ فیزیک و تکنیکدر برلین شد. در ۱۸۵۱، آفتالموسکوپ را برای معاینۀ شبکیۀ چشم، و در ۱۸۵۵، آفتالمومتررا برای اندازه گیری شعاع انحنای چشم اختراع کرد. همچنین، نظریۀ سه رنگ بینایی را مجدداً مطرح کرد. این نظریه را نخستین بار فیزیک دان انگلیسی، تامس یانگ، در ۱۸۰۱ مطرح کرده بود. هلمهولتز نشان داد که هر تک رنگ اصلی سرخ، سبز یا آبی نیز بر ساختار شبکیه ای که نسبت به رنگ های اصلی دیگر حساسیت دارد، اثرگذار است. به این ترتیب، رنگ رد تصویرهاو آثار کوررنگیتوجیه شدند. هلمهولتز در زمینۀ صوت شناسی توضیح جامعی از چگونگی ترکیب صداهای سادۀ تک بسامدی به دست داد که منجربه تولید آهنگ یا طنین خاصی می شود. همچنین نشان داد که تشدیدممکن است منجربه نتیجۀ مشابهی شود. در ۱۸۶۳، رساله اش را در زمینۀ صوت شناسی، با عنوان دربارۀ احساس طنین در موسیقی، منتشر کرد.
هِلْمْهولْتْز، هِرْمان
فیزیک دان آلمانی و متخصص فیزیولوژی . مخترع آفتالموسکوپبرای معاینۀ درون چشم است. برای نخستین بار سرعت تپهای عصبی را اندازه گیری کرد و طرز کار حلزون گوش داخلی را شرح داد. در زمینۀ ویژگی های موسیقایی صوت شناسینیز تخصص داشت. در فیزیک، قانون پایستگی انرژیرا تدوین کرد و در زمینۀ مطالعات ترمودینامیکنیز صاحب نظر بود. هلمهولتز در بسیاری از زمینه ها درپی آن بود که ثابت کند موجودات زنده از هیچ گونه نیروی حیاتی ذاتی برخوردار نیستند و فرآیندهای حیاتی آن ها از نیروها و اصول حاکم بر سامانه های غیرزنده تبعیت می کند. در ۱۸۴۷، به اصل پایستگی انرژی دست یافت و نتیجه گرفت که انرژی فرآیندهای حیاتی به کل از اُکسایشمواد غذایی تأمین می شود و گرمای بدن حیوانات و فعالیت های عضلانی آن ها بر اثر تغییرات شیمیایی داخل عضلات صورت می گیرد. هلمهولتز در پوتسدامزاده شد و در مؤسسۀ فریدریش ویلهلمبرلین درس خواند. در ۱۸۵۵، در بُنبه مقام استادی رسید، و سرانجام در ۱۸۸۷، مدیر مؤسسۀ فیزیک و تکنیکدر برلین شد. در ۱۸۵۱، آفتالموسکوپ را برای معاینۀ شبکیۀ چشم، و در ۱۸۵۵، آفتالمومتررا برای اندازه گیری شعاع انحنای چشم اختراع کرد. همچنین، نظریۀ سه رنگ بینایی را مجدداً مطرح کرد. این نظریه را نخستین بار فیزیک دان انگلیسی، تامس یانگ، در ۱۸۰۱ مطرح کرده بود. هلمهولتز نشان داد که هر تک رنگ اصلی سرخ، سبز یا آبی نیز بر ساختار شبکیه ای که نسبت به رنگ های اصلی دیگر حساسیت دارد، اثرگذار است. به این ترتیب، رنگ رد تصویرهاو آثار کوررنگیتوجیه شدند. هلمهولتز در زمینۀ صوت شناسی توضیح جامعی از چگونگی ترکیب صداهای سادۀ تک بسامدی به دست داد که منجربه تولید آهنگ یا طنین خاصی می شود. همچنین نشان داد که تشدیدممکن است منجربه نتیجۀ مشابهی شود. در ۱۸۶۳، رساله اش را در زمینۀ صوت شناسی، با عنوان دربارۀ احساس طنین در موسیقی، منتشر کرد.
wikijoo: هلمهولتز،_هرمان_(۱۸۲۱ـ۱۸۹۴)