هلبسیس

لغت نامه دهخدا

هلبسیس. [ هََ ب َ ] ( ع اِ ) کسی. ( منتهی الارب ): ما فی الدار هلبس و هلبسیس ؛ کسی نیست که با وی انس توان گرفت. ( از اقرب الموارد ). || جامه. ( منتهی الارب ): ما علیه هلبسیس و هلبسیسة؛ بر او جامه ای نیست. ( از اقرب الموارد ). رجوع به هلبس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس