( هلال بن امیة ) هلال بن امیة. [ هَِ ل ِ ن ِ اُ م َی ْ ی َ ] ( اِخ ) یکی از سه تن است که در غزوه تبوک از جنگ خودداری کردند و سپس به توبه آمدند و حق تعالی توبه ایشان را پذیرفت. ( از تاریخ گزیده چ لیدن ص 243 ).
