هلابع

لغت نامه دهخدا

هلابع.[ هَُ ب ِ ] ( ع ص ) ناکس تناور خبیث. || آزمند خوردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) گرگ. ( منتهی الارب ). گرگ را گویند به خاطر حرص او به خوردن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس