هفیف. [ هََ ] ( ع مص ) زود رفتن. ( از تاج المصادر بیهقی ). شتاب رفتن. || وزیدن بادکه شنیده شود آواز وی. || درخشیدن. || سبک گردیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
