هفه

فرهنگ دهخدا:
حف. [ ح َف ْف ] ( ع مص ) پاک و ساده کردن سر و روی را از موی. کندن موی از روی زن. حف و حفاف ؛ موی برکندن. بند انداختن.
حفاف. [ ح ِ ] ( ع مص ) برهنه و ساده کردن زن روی را به برکندن موی برای زینت . موی برکندن از روی.
... [مشاهده متن کامل]

هفه به معنی بند اندازی هست؛ قدیمی ها میگفتند هفه شب عروسی عروس
یا یه مثل بود یا لطیفه نمیدونم؛ به شتر میگن یه کاری بکن نگن اینقدر بداخلاق و عبوس هستی؛ سرش را میکنه توی آرایشکاه و میگه هفه ام کن. . .