هفصد

لغت نامه دهخدا

هفصد. [ هََ ص َ ] ( عدد مرکب ،ص مرکب ، اِ مرکب ) هفتصد. هفت برابر صد :
ز بعد او زکریّا بماند هفصد سال
بریده گشت به دو نیمه در میان شجر.

ناصرخسرو.

چو عمر خویش به سر برد هفصدوسی سال
سپرد عمر به سربرده را به دست پسر.

ناصرخسرو.

رجوع به هفتصد شود.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید