هفته هماهنگی بین ادیان یک قطعنامه سازمان ملل برای هفته جهانی هماهنگی بین ادیان است که در سال ۲۰۱۰ توسط ملک عبدالله دوم و شاهزاده غازی بن محمد اردن پیشنهاد شد. هفته جهانی هماهنگی بین ادیان در اولین هفته فوریه هر سال برگزار می شود[ ۱] [ ۲] و هدف آن ترویج هماهنگی بین همه مردم بدون در نظر گرفتن ایمانشان است.
در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۰، ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، هفته جهانی هماهنگی بین ادیان را در نشست عمومی شصت و پنجمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در شهر نیویورک پیشنهاد کرد. ملک عبدالله در این سخنرانی گفت:
مقاومت در برابر نیروهای تفرقه ای که سوء تفاهم و بی اعتمادی را به ویژه در میان مردمان مذاهب مختلف گسترش می دهند، ضروری است. واقعیت این است که بشریت در همه جا به هم پیوند خورده است، نه تنها با منافع متقابل، بلکه با دستورات مشترک برای دوست داشتن خدا و همسایه. این هفته، هیئت من، با حمایت دوستانمان در هر قاره، پیش نویس قطعنامه ای را برای هفته جهانی هماهنگی بین ادیان ارائه خواهد کرد. آنچه ما پیشنهاد می کنیم هفته ای ویژه است که در آن مردم جهان در عبادتگاه های خود می توانند آموزه های ایمان خود را در مورد مدارا، احترام به دیگری و صلح بیان کنند. امیدوارم این قطعنامه مورد حمایت شما قرار گیرد. [ ۳]
در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۰، شاهزاده غازی بن محمد اردن، مشاور ویژه و فرستاده شخصی ملک عبدالله دوم و نویسنده قطعنامه، پیشنهاد هفته جهانی هماهنگی بین ادیان را قبل از مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک ارائه کرد و در آنجا به تصویب رسید. [ ۴] [ ۵] اساس هفته جهانی هماهنگی بین ادیان، ابتکار یک کلمه مشترک است که توسط شاهزاده غازی بن محمد نوشته شد و در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. ابتکار کلمه مشترک و هفته جهانی هماهنگی بین ادیان از این ایده سرچشمه می گیرد که بشریت توسط این دو به هم پیوند خورده است. «عشق به خدا و عشق به همسایه» یا «عشق به خیر و عشق به همسایه».
در قطعنامه سازمان ملل در مورد هفته جهانی هماهنگی بین ادیان آمده است:[ ۶] با یادآوری قطعنامه ۵۳/۲۴۳ مورخ ۶ اکتبر ۱۹۹۹ در مورد اعلامیه و برنامه اقدام مربوط به فرهنگ صلح؛ ۵۷/۶ نوامبر ۲۰۰۲ در مورد ترویج فرهنگ صلح و عدم خشونت. ۵۸/۱۲۸ مورخ ۱۹ دسامبر ۲۰۰۳ در مورد ارتقاء تفاهم، هماهنگی و همکاری مذهبی و فرهنگی؛ ۶۴/۱۶۴ مورخ ۱۸ دسامبر ۲۰۰۹ در مورد از بین بردن همه اشکال نابردباری و تبعیض مبتنی بر مذهب یا اعتقاد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۰، ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، هفته جهانی هماهنگی بین ادیان را در نشست عمومی شصت و پنجمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در شهر نیویورک پیشنهاد کرد. ملک عبدالله در این سخنرانی گفت:
مقاومت در برابر نیروهای تفرقه ای که سوء تفاهم و بی اعتمادی را به ویژه در میان مردمان مذاهب مختلف گسترش می دهند، ضروری است. واقعیت این است که بشریت در همه جا به هم پیوند خورده است، نه تنها با منافع متقابل، بلکه با دستورات مشترک برای دوست داشتن خدا و همسایه. این هفته، هیئت من، با حمایت دوستانمان در هر قاره، پیش نویس قطعنامه ای را برای هفته جهانی هماهنگی بین ادیان ارائه خواهد کرد. آنچه ما پیشنهاد می کنیم هفته ای ویژه است که در آن مردم جهان در عبادتگاه های خود می توانند آموزه های ایمان خود را در مورد مدارا، احترام به دیگری و صلح بیان کنند. امیدوارم این قطعنامه مورد حمایت شما قرار گیرد. [ ۳]
در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۰، شاهزاده غازی بن محمد اردن، مشاور ویژه و فرستاده شخصی ملک عبدالله دوم و نویسنده قطعنامه، پیشنهاد هفته جهانی هماهنگی بین ادیان را قبل از مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک ارائه کرد و در آنجا به تصویب رسید. [ ۴] [ ۵] اساس هفته جهانی هماهنگی بین ادیان، ابتکار یک کلمه مشترک است که توسط شاهزاده غازی بن محمد نوشته شد و در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. ابتکار کلمه مشترک و هفته جهانی هماهنگی بین ادیان از این ایده سرچشمه می گیرد که بشریت توسط این دو به هم پیوند خورده است. «عشق به خدا و عشق به همسایه» یا «عشق به خیر و عشق به همسایه».
در قطعنامه سازمان ملل در مورد هفته جهانی هماهنگی بین ادیان آمده است:[ ۶] با یادآوری قطعنامه ۵۳/۲۴۳ مورخ ۶ اکتبر ۱۹۹۹ در مورد اعلامیه و برنامه اقدام مربوط به فرهنگ صلح؛ ۵۷/۶ نوامبر ۲۰۰۲ در مورد ترویج فرهنگ صلح و عدم خشونت. ۵۸/۱۲۸ مورخ ۱۹ دسامبر ۲۰۰۳ در مورد ارتقاء تفاهم، هماهنگی و همکاری مذهبی و فرهنگی؛ ۶۴/۱۶۴ مورخ ۱۸ دسامبر ۲۰۰۹ در مورد از بین بردن همه اشکال نابردباری و تبعیض مبتنی بر مذهب یا اعتقاد.
