هفت گیسو دار

لغت نامه دهخدا

هفت گیسودار. [ هََ ] ( اِخ ) بنابر مشهور از جمله چهل وهشت صورت فلکی قدیم هفت صورت را «هفت گیسودار» نامیده اند: عواء، ذات الکرسی ، حامل رأس الغول ، مسک الاعنه ، مراءةالمسلسلة، جبار ( که آن را جوزا نیز گویند ) و سنبله. ( از رساله «شماره هفت و هفت پیکر نظامی » تألیف معین ص 30 ). کنایه از هفت بنده است ، و هفت ستاره را نیز گویند که سبعه سیاره باشد. || هفت آسمان را هم گفته اند. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

هفت گیسودار چرخ . هفت صورت از جمله چهل و هشت فلکی است و هفت صورت ذیل را [ هفت گیسودار ] نامند : عوائ ذات الکرسی حامل راس الغول ممسک الاعنه مراه المسلسله جبار [ جوزا] سنبله.
بنا بر مشهور از جمله چهل و هشت صورت فلکی قدیم هفت صورت را هفت گیسو دار نامیده اند : عوائ ذات الکرسی حامل راس الغول مسک الاعنه مراه السلسله جبار و سنبله شماره هفت و هفت پیکر نظامی دکتر معین کنایه از هفت بنده است و هفت ستاره را نیز گویند که سعبه سیاره باشد .

پیشنهاد کاربران