هفت چرخ

لغت نامه دهخدا

هفت چرخ. [ هََ چ َ ] ( اِ مرکب ) هفت فلک. هفت آسمان. هفت خراس :
تسبیح هفت چرخ شنودستی
گر نیست گشته گوش ضمیرت کر.
ناصرخسرو.
نوبر باغ هفت چرخ کهن
دره تاج عقل و تاج سخن.
نظامی.
برون جسته از کنده چاربند
فرس رانده برهفت چرخ بلند.
نظامی.
شش جهت بر قبای او زرهی
هفت چرخ از کمند او گرهی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

هفت فلک هفت آسمان

پیشنهاد کاربران

بپرس