هفت مشعل معماری ( انگلیسی: The Seven Lamps of Architecture ) جستار بلندی است نوشتهٔ نقاد و نظریه پرداز هنری جان راسکین که در مه ۱۸۴۹ منتشر شد. راسکین در این کتاب به بازخوانی معماری گوتیک می پردازد و معماری را دارای هفت مشعل می داند. «مشعل» ها در عنوان کتاب راسکین اشاره به اصول معماری دارند که او بعدها در کتاب سنگ های ونیز آنها را گسترش داد. این هفت مشعل معماری از نظر راسکین عبارتند از:
• حقیقت: هنر ساختن، حقیقتی آسمانی و معنوی دارد که باید به آن پی برد.
• ایثار: در تبدیل حقیقت به واقعیت و وجود به موجود، اعتلایی ازلی ـ ابدی نهفته است که هنر ساختن را به امری آئینی و تشریعی تبدیل می کند که در آن نام و نشانی از سازنده نیست.
• قدرت: ساختن نیازمند قدرت است که باید از آن بهره جست.
• زیبایی: از آنجا که حقیقت زیباست، انعکاس آن در واقعیت نیز سبب زیبایی خواهد شد.
• زندگی: ساختن یعنی حیات بخشیدن و جاودانی کردن حیات انسانی.
• خاطره: زندگی یعنی خاطره و ساختن یعنی ایجاد مکان برای شکل گیری خاطره.
• اطاعت: هنر ساختن یعنی احترام گذاشتن به سنت ها و تبعیت از آنها و تبدیل آنها به سنت های جدید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• حقیقت: هنر ساختن، حقیقتی آسمانی و معنوی دارد که باید به آن پی برد.
• ایثار: در تبدیل حقیقت به واقعیت و وجود به موجود، اعتلایی ازلی ـ ابدی نهفته است که هنر ساختن را به امری آئینی و تشریعی تبدیل می کند که در آن نام و نشانی از سازنده نیست.
• قدرت: ساختن نیازمند قدرت است که باید از آن بهره جست.
• زیبایی: از آنجا که حقیقت زیباست، انعکاس آن در واقعیت نیز سبب زیبایی خواهد شد.
• زندگی: ساختن یعنی حیات بخشیدن و جاودانی کردن حیات انسانی.
• خاطره: زندگی یعنی خاطره و ساختن یعنی ایجاد مکان برای شکل گیری خاطره.
• اطاعت: هنر ساختن یعنی احترام گذاشتن به سنت ها و تبعیت از آنها و تبدیل آنها به سنت های جدید.
wiki: هفت مشعل معماری