هفت طسوق. [ هََ طَ ] ( اِ مرکب ) ( اصطلاح دیوانی ) هفت بار مال را به قم وضع کرده اند و آن را به اصطلاح اهل دیوان هفت وضیعه میگویند و هفت طسوق. ( تاریخ قم ص 112 ).
