هفات. [ هَُ ] ( ع مص ) از سبکی پریدن. ( منتهی الارب ). پریدن از سبکی و فرودآمدن و افتادن و خرد شدن. ( اقرب الموارد ). || سخن بسیار و بی اندیشه گفتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || پست شدن. || کم شدن چیزی. || باریک گشتن. ( منتهی الارب ).هفاة. [ هََ ] ( ع اِ ) باران. || بارانی است شبیه باران سست پیوسته. || ( ص ) گول. ( منتهی الارب ): رجل هفاة؛ مرد احمق. ( اقرب الموارد ).
