هطلی. [ هََ طَ لا / هََ لا ] ( ع ص ) ابل هطلی ؛ شتران فرومانده در راه و یا واگذاشته بی ساربان. || ناقة هطلی ؛ شتر ماده آهسته رو و کاهل و بطی ٔ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
