هطلاء

لغت نامه دهخدا

هطلاء. [ هََ ] ( ع ص ) دیمة هطلاء؛باران پیوسته. ( منتهی الارب ). برای سحاب نمیگویند هطلاء، و صفت اهطل به کار می برند. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس