( هضیمة ) هضیمة. [ هََ م َ ] ( ع اِمص ) ستم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) خشمگینی. ( منتهی الارب ). غضب. ( اقرب الموارد ). || طعام که جهت مرده سازند. ج ، هَضائِم. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
