هشیش

لغت نامه دهخدا

هشیش. [ هََ ] ( ع ص ) آنکه از سؤال خواهندگان خوش و شاد گردد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به هش بش شود. || مرد سست اندام و نرم. ( از اقرب الموارد ). هشیم. || سست و نرم از هر چیز. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آنکه از سو آل خواهندگان خوش و شاد گردد مرد سست اندام و نرم

پیشنهاد کاربران

بپرس