هشنگ. [ هََ ش َ ] ( ص ) مردم بی سروپا و مفلس. ( برهان ). اصل درخت بی سروبن است ، و مأخذ فرهنگهای دیگر صحاح الفرس است. ( از حاشیه برهان چ معین از فرهنگ نظام ).
فرهنگ فارسی
(صفت ) ۱- مردبی سروبن باشد. ۲- شخص بی سرروپا ومفلس .
فرهنگ معین
(هَ شَ ) (ص . ) ۱ - بی سر و پا. ۲ - فرومایه ، مفلس .
فرهنگ عمید
۱. بی سروپا. ۲. مفلس. ۳. فرومایه. ۴. کنده و تنۀ درخت بریده شده.
