هشت باغ

لغت نامه دهخدا

هشت باغ. [ هََ ] ( اِخ ) کنایه از هشت بهشت است. ( برهان ) :
بزم چو هشت باغ بین باده چهارجوی دان
خاصه که ساز عاشقان حورلقای نو زند.
خاقانی.
چرا ترسم از رفتن هشت باغ
که در با کلید است و ره با چراغ.
نظامی.
گشته گل افشان وی از هشت باغ
بر همه گلبرگ و بر ابلیس داغ.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس