سنجد دونه دونه، انار هش هش ، توت مشت مشت.
در شهرستان بهاباد درباره خوردن سنجد، انار و توت سفید چنین گفته شده:
سِنجِد دونِه دونِه، اَنار هُش هُش ، توت مُشت مُشت.
نحوه خوردن سنجد که مشخص است هر سنجدی که خورده شد سنجد دیگری برداشته و خورده می شود اما برای خوردن انار، باید تکه های انار را به سمت دهان برده و با گاز زدن و کشیدن دانه به داخل دهان، دو سه عدد انار خورد تا کاملا سیر شد و لذت کامل برد حالا بخواهیم دونه دونه انار بخوریم چیز جالبی نخواهد بود. هُش هُش اسم صوت است و صوتِ گاز زدن به تیکه های انار و کشیدن دانه های آن به داخل دهان را بیان می کند و اما درباره توت سفید، باید پرده ی مستطیل یا مربعی شکل، پارچه ای یا پلاستیکی برداشت و پای درخت توت رفت. چهار نفر، چهار گوشه ی پرده را می گیرند و شخص زرنگ و ماهری بالای درخت می رود و سعی می کند با تکان دادن شاخه های کوچک و بزرگ، توت را درون پرده هدایت کند او به افراد پایین درخت دستور می دهد که پرده را به کدام سمت ببرند تا توت های بیشتری درون پرده فرود آیند. بعد از جمع شدن مقداری توت، یکی می گوید که پرده را خالی کنید زیرا توت های درون پرده در ادامه تکان دادن آب می شود منظور از آب شدن، له شدن توت ها در اثر سقوط و فشرده شدن است که می تواند به خارج شدن شیره توت ها منجر شود. بعد از چند بار خالی کردن پرده و جابجایی روی شاخه های جدید در صورت وجود توت و تکان دادن آنها، معمولاً همه دور آخرین پرده که توت ها در آن قرار دارند جمع می شوند و شروع به خوردن توت می کنند عبارت طلایی نخستین که گفته شد توت را باید مشت مشت خورد تا لذت خوردن به بهترین وجه صورت بگیرد امکان آن در این لحظه بوجود می آید. بعد از آن، کاسه ها و سینی های پر از توت با برگ های درخت توت پوشیده می شود تا علاوه بر محافظت از توت ها در مقابل مگس و گرد و خاک بر زیبایی آن افزوده شود. پوشش برگ های سبز درخت بر زینت ظرف ها می افزاید. در خانه، توت ها از ظرف های بزرگ به ظرف های کوچکتر منتقل می شود در این انتقال تکه های کوچک چوب، برگ و توت های خراب از آن جدا می شود تا برای در و همسایه که منظور افراد بیرون از خانه و همسایگان هستند برده شود پدر و مادر، فرزندان، خواهر و برادر ها و اقوام گروه هایی هستند که اغلب در اولویت قرار دارند البته با توجه به میزان توت و وابستگی معمولاً افراد خاصی از این توت بهره می برند و این که ایکاش توت بیشتری بود که برای بقیه هم برده می شد محبت و صفای خانواده را نشان می دهد. بله، کاسه و پیاله شکمی را سیر نمی کنه اما مهر و محبت را بیشتر می کنه. بعد از بردن توت و خوشحال کردن دیگران کم کم توت های باقیمانده هم خورده می شود معمولاً بزرگ تر ها می گویند که دوغ هم فراموش نشود در صورت نبود دوغ، آب و ماست را قاطی کرده و دوغ بدست آمده میل می شود. دوغ، طعم زننده شیرینی توت را برطرف می کند و از اسهال شدن جلوگیری می کند. نکاتی هم درباره ی خوردن توت در بین مردم رایج است بطور مثال، بهتر است توت را ناشتا خورد تخم مرغ و غدای چرب نبایدخورده شود.
... [مشاهده متن کامل]
خب، در پایان این نوشتار بگذارید این مسئله را هم متذکر شوم که خانواده ها باید نقش خود را در انتقال خرده فرهنگ های صحیح به فرزندان به خوبی ایفا کنند تا آنها هم سنت های صحیح را به نسل های بعدی منتقل کنند و همواره از پدران و مادران خود به خوبی یاد کنند. به امید ایرانی سرافراز.
در شهرستان بهاباد درباره خوردن سنجد، انار و توت سفید چنین گفته شده:
سِنجِد دونِه دونِه، اَنار هُش هُش ، توت مُشت مُشت.
نحوه خوردن سنجد که مشخص است هر سنجدی که خورده شد سنجد دیگری برداشته و خورده می شود اما برای خوردن انار، باید تکه های انار را به سمت دهان برده و با گاز زدن و کشیدن دانه به داخل دهان، دو سه عدد انار خورد تا کاملا سیر شد و لذت کامل برد حالا بخواهیم دونه دونه انار بخوریم چیز جالبی نخواهد بود. هُش هُش اسم صوت است و صوتِ گاز زدن به تیکه های انار و کشیدن دانه های آن به داخل دهان را بیان می کند و اما درباره توت سفید، باید پرده ی مستطیل یا مربعی شکل، پارچه ای یا پلاستیکی برداشت و پای درخت توت رفت. چهار نفر، چهار گوشه ی پرده را می گیرند و شخص زرنگ و ماهری بالای درخت می رود و سعی می کند با تکان دادن شاخه های کوچک و بزرگ، توت را درون پرده هدایت کند او به افراد پایین درخت دستور می دهد که پرده را به کدام سمت ببرند تا توت های بیشتری درون پرده فرود آیند. بعد از جمع شدن مقداری توت، یکی می گوید که پرده را خالی کنید زیرا توت های درون پرده در ادامه تکان دادن آب می شود منظور از آب شدن، له شدن توت ها در اثر سقوط و فشرده شدن است که می تواند به خارج شدن شیره توت ها منجر شود. بعد از چند بار خالی کردن پرده و جابجایی روی شاخه های جدید در صورت وجود توت و تکان دادن آنها، معمولاً همه دور آخرین پرده که توت ها در آن قرار دارند جمع می شوند و شروع به خوردن توت می کنند عبارت طلایی نخستین که گفته شد توت را باید مشت مشت خورد تا لذت خوردن به بهترین وجه صورت بگیرد امکان آن در این لحظه بوجود می آید. بعد از آن، کاسه ها و سینی های پر از توت با برگ های درخت توت پوشیده می شود تا علاوه بر محافظت از توت ها در مقابل مگس و گرد و خاک بر زیبایی آن افزوده شود. پوشش برگ های سبز درخت بر زینت ظرف ها می افزاید. در خانه، توت ها از ظرف های بزرگ به ظرف های کوچکتر منتقل می شود در این انتقال تکه های کوچک چوب، برگ و توت های خراب از آن جدا می شود تا برای در و همسایه که منظور افراد بیرون از خانه و همسایگان هستند برده شود پدر و مادر، فرزندان، خواهر و برادر ها و اقوام گروه هایی هستند که اغلب در اولویت قرار دارند البته با توجه به میزان توت و وابستگی معمولاً افراد خاصی از این توت بهره می برند و این که ایکاش توت بیشتری بود که برای بقیه هم برده می شد محبت و صفای خانواده را نشان می دهد. بله، کاسه و پیاله شکمی را سیر نمی کنه اما مهر و محبت را بیشتر می کنه. بعد از بردن توت و خوشحال کردن دیگران کم کم توت های باقیمانده هم خورده می شود معمولاً بزرگ تر ها می گویند که دوغ هم فراموش نشود در صورت نبود دوغ، آب و ماست را قاطی کرده و دوغ بدست آمده میل می شود. دوغ، طعم زننده شیرینی توت را برطرف می کند و از اسهال شدن جلوگیری می کند. نکاتی هم درباره ی خوردن توت در بین مردم رایج است بطور مثال، بهتر است توت را ناشتا خورد تخم مرغ و غدای چرب نبایدخورده شود.
... [مشاهده متن کامل]
خب، در پایان این نوشتار بگذارید این مسئله را هم متذکر شوم که خانواده ها باید نقش خود را در انتقال خرده فرهنگ های صحیح به فرزندان به خوبی ایفا کنند تا آنها هم سنت های صحیح را به نسل های بعدی منتقل کنند و همواره از پدران و مادران خود به خوبی یاد کنند. به امید ایرانی سرافراز.