هسیر

لغت نامه دهخدا

هسیر. [ هَََ ] ( اِ ) هسر است که یخ باشد. ( برهان ) :
امروز از خجالت دوشینه بنده را
جانی است پر ز آتش و طبعی پر از هسیر.

سنائی.

(اسم ) یاپرهسر . پرازیخ : (( امروز ازخجالت دوشینهبندهرا جانی است پرز آتش طبعی است پرهسیر. ) ) (سنائی )

(هَ ) (اِ. ) یخ ، هسر.

۱. یخ: امروز از خجالت دوشینه بنده را / جانی ست پر ز آتش و طبعی پر از هسیر (سنائی: لغت نامه: هسیر ).
۲. یخی که در سرمای سخت بر روی زمین می بندد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید