هسهسه

لغت نامه دهخدا

( هسهسة ) هسهسة. [ هََ هََ س َ ] ( ع اِ ) آواز خفی جن که به شب در بیابان شنیده شود. || آواز خفی که فهمیده نشود. ج ، هساهس. ( منتهی الارب ). || صوت حرکت زره و زیورها. ( از اقرب الموارد ). رجوع به هساهس شود. || آواز حرکت پای و جز آن به شب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آواز خفی حرکت هر چیزی.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( مص ) آواز کردن زره و پیرایه. || پیوسته روان شدن و رفتن به شب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || پنهان کردن سخن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

هَسْهَسة: مص ، صداى تکان خوردن زره و یا زینت آلات ، هر چه که صداى آهسته داشته باشد.
هَسْهَسَ : زره یا زینت آلات صدا کرد.

بپرس