هسهاس. [ هََ ] ( ع ص ، اِ ) شبان که گوسپندان را همه شب چراند و پاس دارد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آنکه به شب خواب نکند جهت کاری. ( منتهی الارب ). آنکه شب نخوابد برای کاری یا اجتهادی. ( از اقرب الموارد ). || قصاب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || قَرَب ٌ هسهاس ؛ قرب شتاب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || کلامی که فهمیده نشود. ( اقرب الموارد ). رجوع به هسهسة شود. || سخن نَفْس و وسوسه ٔآن و ضبط آن. ( اقرب الموارد ). رجوع به هسهسة شود.
