هسته یکپارچه

هستهٔ یکپارچه یا هستهٔ مونولیتیک ( به انگلیسی: Monolithic kernel ) نوعی معماری سیستم عامل است، که کل سیستم عامل در حالت سوپروایز و در فضای هسته فعالیت می کند. هستهٔ یکپارچه فضای مجازی را بالاتر از سخت افزار رایانه به وجود می آورد و در مقابل معماری هایی مثل ریزهسته مطرح می شود. [ ۱] این فضا شامل درخواست های سیستمی اولیه و ابتدایی است که برای همهٔ سرویس های سیستم عامل مانند مدیریت پروسه، هم زمانی و مدیریت حافظه مورد نیاز است هم زمان برای راه اندازها ماژول های مناسب را در اختیار می گذارد. تفاوت اصلی این معماری با میکروکرنل در همین مورد بالا است.
سیستم عامل های ماژولار مانند OS - 9 و مدرن ترین سیستم عامل های یکپارچه مانند OpenVMS، Linux، BSD، SunOS، AIX و MULTICS می توانند ماژولهای اجرایی را به طور دینامیکی ( پویا ) بارگیری کنند.
از نظر عملی، ماژول های بارگذاری پویا به سادگی روشی انعطاف پذیرتر برای کار با تصویر سیستم عامل در زمان اجرا است - در مقایسه با راه اندازی مجدد با تصویر سیستم عامل متفاوت. ماژول ها امکان پذیر کردن آسان قابلیت های سیستم عامل را در صورت نیاز فراهم می کنند. ماژول های قابل بارگیری پویا هنگام مقایسه با ساخت ماژول در تصویر سیستم عامل، سربار کوچکی را متحمل می شوند.
با این وجود، در بعضی موارد، بارگذاری ماژول ها به صورت پویا ( در صورت نیاز ) کمک می کند تا مقدار کد در فضای هسته به حداقل برسد. به عنوان مثال، برای به حداقل رساندن ردپای سیستم عامل برای دستگاه های تعبیه شده یا کسانی که منابع سخت افزاری محدود دارند؛ یعنی، یک ماژول بارگذاری نشده در حافظه دسترسی تصادفی کمیاب ذخیره می شود.
هسته های یونیکس
• بی اس دی
• فری بی اس دی
• نت بی اس دی
• اپن بی اس دی ( به انگلیسی: OpenBSD )
• سولاریس ۱/سان اُاِس 1. x. 4 - x
• ای آی اکس آی بی ام ( به انگلیسی: IBM AIX )
• اچ پی - یواکس یا یونیکس هیولت پکارد ( به انگلیسی: HP - UX ( Hewlett - Packard UniX ) )
• لینوکس
• دی آر - داس ( به انگلیسی: DR - DOS )
• ام اس - داس
• ویندوزهای سری 9X مایکروسافت. ( ویندوز ۹۸، ویندوز ۹۵، ویندوز ام ای، ویندوز ۹۸ سری دوم ( اس ای ) )