هستۀ اقلیت یک گروه سیاسی با مشی کمونیستی است که به عنوان یکی از سازمان های اپوزیسیون علیه حکومت جمهوری اسلامی ایران فعالیت می کند. هستۀ اقلیت در شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست عضویت دارد.
هستۀ اقلیت خود را جمع کوچکی از فعالان کمونیست معرفی کرده است که در راستای ایجاد تدارک برای انقلاب سوسیالیستی علیه مناسبات جامعۀ طبقاتی سرمایه داری با هدف نهایی تأسیس جامعه ای بدون دولت، طبقه، سلطه، ستم و استثمار فعالیت می کند. هستۀ اقلیت پیش شرط چنین جامعه ای را عبور کردن از یک دورۀ گذار می داند که در آن می باید کارگران به عنوان نیروی پیشروی انقلاب حکومتی کارگری به وجود بیاورند و با به زیر کشیدن حکومت سرمایه داری، ماشین دولتی این نظام را نابود کنند. به باور هستۀ اقلیت دولت کارگران باید متکی بر دموکراسی مستقیم و شورایی باشد و آزادی های سیاسی را به صورت بی قید و شرط تأمین کند، اما نباید دولتی حزبی باشد؛ بلکه باید مبتنی بر قدرت شوراهای مردمی باشد و هم قانون گذاری و هم اجرای آن را از طریق شوراها و دموکراسی مستقیم به انجام برساند. دولت کارگری همچنین باید مالکیت خصوصی بر ابزار تولید را به عنوان منشأ اصلی استثمار، تقسیم جامعه به طبقات و سلطه در جامعه لغو کرده و به جای آن ابزارهای تولید را اجتماعی کند. دولت کارگری به هیچ نباید استثمار کردن انسان ها را به عنوان حقی فردی یا اجتماعی به رسمیت بشناسد و در مجموع الزامات از بین بردن استثمار و سلطه و تحقق آزادی و حاکمیت آحاد جامعه بر سرنوشت خویش را فراهم بیاورد.
... [مشاهده متن کامل]
هستۀ اقلیت در رابطه با جامعۀ ایران از ۱۲ مطالبۀ فوری یاد کرده است که به باور اعضای این هسته با استراتژی این گروه همخوانی دارد. این مطالبات عبارتند از:
• سرنگونی جمهوری اسلامی به عنوان یک حکومت سرمایه داری و برقراری یک دولت کارگری
• برقراری دموکراسی مستقیم و تأسیس شوراها و انحلال دستگاه های بوروکراتیک، نظامی و قضایی جمهوری اسلامی
• تضمین بی قید و شرط آزادی های سیاسی از قبیل لغو مجازات اعدام، زندان های سیاسی، برقراری آزادی انتقاد، بیان، قلم، پوشش، زندگی و . . .
• جدا کردن دین از سیاست و دستگاه آموزشی، لغو مذهب رسمی، آزادی همۀ ادیان و بی دینی
• از بین بردن ستم جنسیتی، مبارزه برای رهایی زنان و مقابله با سنت هایی که به سلطه و تبعیض در مورد زنان منجر می شود و همچنین آزادی در رابطه با انتخاب روابط جنسی
• تضمین حقوق کودک از قبیل لغو کار کودک، ممنوعیت خشونت، مجازات، کودک آزاری و سوءاستفادۀ جنسی از کودکان
• از بین بردن هر نوع ستم قومی و ملی
• جلوگیری از عوامل آسیب رساننده به محیط زیست
• خودگردانی کارگران بر اساس منافع طبقاتی آن ها
• خدمات رفاهی از قبیل حق کار، بیمۀ بیکاری، بازنشستگی، مسکن مناسب و بهداشت، درمان و آموزش رایگان
• کاهش ساعات کار و افزایش ساعات فراغت به عنوان شاخصی برای رفاه اجتماعی
• انترناسیونالیسم سوسیالیستی و کارگری
هستۀ اقلیت خود را جمع کوچکی از فعالان کمونیست معرفی کرده است که در راستای ایجاد تدارک برای انقلاب سوسیالیستی علیه مناسبات جامعۀ طبقاتی سرمایه داری با هدف نهایی تأسیس جامعه ای بدون دولت، طبقه، سلطه، ستم و استثمار فعالیت می کند. هستۀ اقلیت پیش شرط چنین جامعه ای را عبور کردن از یک دورۀ گذار می داند که در آن می باید کارگران به عنوان نیروی پیشروی انقلاب حکومتی کارگری به وجود بیاورند و با به زیر کشیدن حکومت سرمایه داری، ماشین دولتی این نظام را نابود کنند. به باور هستۀ اقلیت دولت کارگران باید متکی بر دموکراسی مستقیم و شورایی باشد و آزادی های سیاسی را به صورت بی قید و شرط تأمین کند، اما نباید دولتی حزبی باشد؛ بلکه باید مبتنی بر قدرت شوراهای مردمی باشد و هم قانون گذاری و هم اجرای آن را از طریق شوراها و دموکراسی مستقیم به انجام برساند. دولت کارگری همچنین باید مالکیت خصوصی بر ابزار تولید را به عنوان منشأ اصلی استثمار، تقسیم جامعه به طبقات و سلطه در جامعه لغو کرده و به جای آن ابزارهای تولید را اجتماعی کند. دولت کارگری به هیچ نباید استثمار کردن انسان ها را به عنوان حقی فردی یا اجتماعی به رسمیت بشناسد و در مجموع الزامات از بین بردن استثمار و سلطه و تحقق آزادی و حاکمیت آحاد جامعه بر سرنوشت خویش را فراهم بیاورد.
... [مشاهده متن کامل]
هستۀ اقلیت در رابطه با جامعۀ ایران از ۱۲ مطالبۀ فوری یاد کرده است که به باور اعضای این هسته با استراتژی این گروه همخوانی دارد. این مطالبات عبارتند از:
• سرنگونی جمهوری اسلامی به عنوان یک حکومت سرمایه داری و برقراری یک دولت کارگری
• برقراری دموکراسی مستقیم و تأسیس شوراها و انحلال دستگاه های بوروکراتیک، نظامی و قضایی جمهوری اسلامی
• تضمین بی قید و شرط آزادی های سیاسی از قبیل لغو مجازات اعدام، زندان های سیاسی، برقراری آزادی انتقاد، بیان، قلم، پوشش، زندگی و . . .
• جدا کردن دین از سیاست و دستگاه آموزشی، لغو مذهب رسمی، آزادی همۀ ادیان و بی دینی
• از بین بردن ستم جنسیتی، مبارزه برای رهایی زنان و مقابله با سنت هایی که به سلطه و تبعیض در مورد زنان منجر می شود و همچنین آزادی در رابطه با انتخاب روابط جنسی
• تضمین حقوق کودک از قبیل لغو کار کودک، ممنوعیت خشونت، مجازات، کودک آزاری و سوءاستفادۀ جنسی از کودکان
• از بین بردن هر نوع ستم قومی و ملی
• جلوگیری از عوامل آسیب رساننده به محیط زیست
• خودگردانی کارگران بر اساس منافع طبقاتی آن ها
• خدمات رفاهی از قبیل حق کار، بیمۀ بیکاری، بازنشستگی، مسکن مناسب و بهداشت، درمان و آموزش رایگان
• کاهش ساعات کار و افزایش ساعات فراغت به عنوان شاخصی برای رفاه اجتماعی
• انترناسیونالیسم سوسیالیستی و کارگری
