هست کننده. [ هََ ک ُ ن َن ْ دَ/ دِ ] ( نف مرکب ) آفریننده و به وجودآورنده : و مر آن هست کننده وحدت را و پدیدآرنده واحد را بدو مبدع گفتند... ( جامع الحکمتین ناصرخسرو ص 147 ).