منبع عکس . فرهنگ عمید
واژه هست صد درصد فارسی
برابر پارسی: موجود عربی است.
واژه موجود
معادل ابجد 59
تعداد حروف 5
تلفظ mo[w]jud
نقش دستوری صفت
ترکیب ( اسم ) [عربی: مَوجود، مقابلِ معدوم]
... [مشاهده متن کامل]
مختصات ( مُ ) [ ع . ] ( اِمف . )
آواشناسی mowjud
الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ واژه های سره
فرهنگ فارسی هوشیار
واژگان مترادف و متضاد
هست = وجود دارد
است = می باشد
آن مطلب در کتاب ( هست ) ← وجود دارد
آن کتاب نارنجی ( است ) ← می باشد
هست و هستی
بنیاد واژه هست و هستی از ریشه هندواروپائی - es یا هست و بودن که در فارسی باستان است ast و در اوستا اشتی ashti ودر سانسکریت استی asti که در لاتین است est و در انگلیسی ایز is. ام am و یس yes میباشد.
... [مشاهده متن کامل]
واژه دیگری که در اتباط با هستی موجود است سواستیکا swastica یا علامت صلیب سکسته میباشد، این واژه از دو بخش ترکیب یافته سو sw یا خوب و نیکو و استی کا astika یا هستی که رویهم رفته معنی زندکی خوب میدهد که مورد ستایش هندیان است .
( دل گفت که جان سپارم آن جا
بگذارم هستی و منی را
جان هم به سماع اندرآمد
آغاز نهاد کف زنی را ) ملانا
هی. [ هََ ] ( فعل ) به زبان دری و هندی به معنی هست. ( انجمن آرا ) ( برهان ) ( غیاث اللغات ) :
هیم به پله نیکی ز یک سپندان کم
به پله بدی اندر هزار سندانم.
سوزنی.
گفت یارب گر تو را خاصان هی اند
... [مشاهده متن کامل]
که مبارک دعوت و فرخ پی اند.
مولوی.
ساقی اگرت هوای ما هی
جز باده میار پیش ما شی.
حافظ.
|| مخفف هستی :
بگفتم که تو بازگو مر مرا
اگر مهتری یا که هی کهتری.
نجیبی.
واژه ی هست در زبان پارسی دو کاربرد دارد:
کاربرد یکم برای گهواژه است: او در خانه هست: وجود دارد.
کاربرد دوم برای نامواژه است: هست های بیرونین: موجودات خارجی.
امروز کاربرد یکم بیشتر است لیک بهره بردن از کابرد دوم هم درست و شایسته است.
درگویش بختیاری واژه هست یا ( حست ) درنوشتاری به معنای استخوان است.
هست مترادف است می باشد و ماضی بعید آن بود می باشد . هست رامی توان بمعنی مطلق وجود که حالت های تولد، ایجاد، موجودیت، وبطورکلی جریانی ازحیات درآن جریان دارد ویاتبلورحیات وزندگی معنی کرد . واژه آباد که ازمشتقات
... [مشاهده متن کامل] واژه بودن وهم معنی با هست وهستن می باشد درطی زمان بشکل پسوندی بدنبال اسامی وصفات برای مراکزجمعیتی درآمده است . این کاربری درمقاطعی برای واژه هست نیز کاربری داشته ونمونه های آن درکتاب تاریخ قم درموارد متعددی وجوددارد که بصورت پیشوند وقبل ازاسامی خاص درمورد نام مراکزجمعیتی ونامیدن آنها بکاررفته است مانند ( هست اولاد . . . یا هست عبدالله ) . بنظر می رسد درخصوص تفاوت معنایی واژه هست وآباد به نکته ظریفی بایدتوجه کردوآن تفاوت دربنیان چنین روستاهایی می باشد وازشرایط تاریخی ایران برای کاربری این این دواژه ومنسوخ شدن واژه هست حکایت می کند . بنظرمی رسد واژه هست درخصوص روستاهایی بکار می رفته که نوبنیان بوده وقبلا سابقه ایجاد وبهره برداری نداشته است . ولی واژه اباد که متضاد آن ویران است درخصوص روستاهایی بکارمی رفته که ازقبل سابقه بهربرداری وسکونت داشته ولی بدلایل تاریخی دچارویرانی شده وسپس ازنواحیا وموردبهره برداری قرارگرفته است . وچون تکرار ویرانی وازنوآبادشدن درتاریخ ایران امری رایج می باشد وسراسرتاریخ ایران را نهب وغارت وویرانی تشکیل میدهد ، لزومی برای بنیان واحداقتصادی ویا اجتماعی جدید وازآغازنبوده بلکه مردمان برای بهره برداری سابقه وتجربه مردمان ماقبل خودرا مورد توجه قرارداده وازتجربه آنها وچه بسا ازمانده های آنها استفاده کرده وباانتخاب گزینه آباد کردن ویرانه ها به سراغ چنین مراکزی رفته اند وبدین جهت بتدریج به جهت عدم ضرورت ونداشتن اولویت انتخاب وتجربه ایجاد واحد نوبنیان واژه هست منسوخ شده است.
به معنای وجود دارد، در گویش کرمان به جای کلمه رایج /هست ( ِ هِ ) / و کلمه تهرانی ( هستش یا هسش ) از کلمه ی هسته /Hasteh/ استفاده می شود اما در گویش شهرستان بهاباد به جای کلمه ی هست از مخفف هسته یعنی کلمه
... [مشاهده متن کامل] ی هسه /hasse/ استفاده می شود. مثال، امروز در مسجد مراسم هسه، علاوه بر کلمه ی هسه، از حرف /هِ/ در آخر عبارت یا کلمه به همین معنی استفاده می شود مثالِ عبارت، امروز در مسجد مراسمْ هِ، که جمله معمول آن می شود امروز در مسجد مراسِمِه اما مثالِ کلمه، لیوان هِ یعنی آیا لیوان هست به این مضمون که سر سفره لیوان کمه آیا لیوان دیگری هست که مثلاً ببرم، درضمن لیوان هِ با لیوانه تفاوت معنایی دارد لیوانه یعنی این لیوان است یا آیا این لیوان است که با کلمه ی قبلی می بینیم که تفاوت معنایی دارد.
در زبان لری بختیاری به معنی
استخوان
Hast