هسب

لغت نامه دهخدا

هسب. [ هََ ] ( ع ص ) بسنده و کفایت. ( منتهی الارب ). کفایة. مانند حسب ، و هاء بدل حاء است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به حَسْب شود.

فرهنگ فارسی

بسنده و کفایت کفایه مانند حسب و هائ بدل حاد است .

پیشنهاد کاربران

بپرس