که یارد داشت با او خویشتن راست
نباید بود مردم را هزاکا.
دقیقی.
همانا به چشمت هزاک آمدم و یا چون تو ابله فغاک آمدم.
اسدی.
|| شخصی که زود فریفته شود و بازی خورد. ( برهان ). غره. گول. ( یادداشت به خط مؤلف ).هزاک
لغت نامه دهخدا
که یارد داشت با او خویشتن راست
نباید بود مردم را هزاکا.
و یا چون تو ابله فغاک آمدم.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. زبون.
پیشنهاد کاربران
این واژه در اصل از فعل هزیدن می اید که معنای خارج شدن می دهد و در پارسی میانه به ریخت اوزیدن ūzīdan بکار می رفته است. واژه ی هزینه نیز از همین فعل است و در پارسی میانه اوزینَگ ūzīnag بوده است.
هَزاکیدن = فریب خوردن.