هزامل

لغت نامه دهخدا

هزامل. [ هََ م ِ ] ( ع اِ ) آوازها. ( منتهی الارب ). اصوات. اصل آن ازامل است. ( اقرب الموارد از قاموس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس