هِزاره باوری (millennialism)
(یا: هزاره گرایی) اعتقاد به حکومت هزارساله مسیح بر روی زمین، و در کاربردی وسیع تر، هر نوع باورداشت مذهبی به ظهور عصری آکنده از صلح و رفاه و سعادت که از آن به موعودباوری نیز تعبیر می شود. در مسیحیت دو تعبیر متفاوت از هزاره باوری وجود دارد. مطابق تعبیر نخست، رستاخیز دوم مسیح قبل از هزاره اتفاق می افتد که منشاء بروز آخرین نبرد بین خیروشر شده و حکومت هزارسالۀ مسیح را در روی زمین یا در آسمان به دنبال می آورد (Premillennium). مطابق تعبیر دوم، رجعت دربارۀ مسیح پس از استقرار هزاره صلح و راستی که موجب آماده شدن زمینه برای رستاخیز مسیح می شود، خواهد بود (Postmillennium). سرتاسر تاریخ مسیحیت، تغییرات اجتماعی یا بروز بحران ها زمینه را برای بازگشت به هزاره باوری فراهم ساخته است. افسانۀ آخرین امپراتور و نوشته های یوآکیم فیوره اینمونه هایی از هزاره باوری در دورۀ قرون وسطی هستند. در دورۀ اصلاح دینی، آناباپتیست ها، برادران بوهمیو گروه های دیگری به هزاره باوری گراییدند. امروزه نیز برخی فرقه های پروتستان از قبیل ادونتیست ها، شاهدان یَهُوَه، و مورمون هانیز چنین اعتقاداتی دارند. در کاربردی وسیع تر، بسیاری ادیان و سنّت های غیرمسیحی از قبیل «آیین بودایی سرزمین پاک» و فرقه «رقص ارواح» نیز هزاره باور شناخته می شوند. آیین زردشتی نیز با اعتقاد به منجی جهانی به ویژه در رأس هزار سال در ردیف هزاره باورهاست. این منجی را سوشیانت می گویند. دین اسلام و به ویژه تشیّع نیز اعتقاد به ظهور امام زمان (عج) و برپایی حکومت عدل و توحید در آخرالزمان دارد که هرچند در مواردی مشابهت هایی با آن چه در مسیحیت وجود دارد (از قبیل خروج دجال قبل از ظهور امام) داراست، اما عقیده به دورۀ هزارساله قبل یا بعد از ظهور ندارد و لذا نمی توان آن را در ردیف هزاره باوران دانست. نیز ← آخرالزمان
(یا: هزاره گرایی) اعتقاد به حکومت هزارساله مسیح بر روی زمین، و در کاربردی وسیع تر، هر نوع باورداشت مذهبی به ظهور عصری آکنده از صلح و رفاه و سعادت که از آن به موعودباوری نیز تعبیر می شود. در مسیحیت دو تعبیر متفاوت از هزاره باوری وجود دارد. مطابق تعبیر نخست، رستاخیز دوم مسیح قبل از هزاره اتفاق می افتد که منشاء بروز آخرین نبرد بین خیروشر شده و حکومت هزارسالۀ مسیح را در روی زمین یا در آسمان به دنبال می آورد (Premillennium). مطابق تعبیر دوم، رجعت دربارۀ مسیح پس از استقرار هزاره صلح و راستی که موجب آماده شدن زمینه برای رستاخیز مسیح می شود، خواهد بود (Postmillennium). سرتاسر تاریخ مسیحیت، تغییرات اجتماعی یا بروز بحران ها زمینه را برای بازگشت به هزاره باوری فراهم ساخته است. افسانۀ آخرین امپراتور و نوشته های یوآکیم فیوره اینمونه هایی از هزاره باوری در دورۀ قرون وسطی هستند. در دورۀ اصلاح دینی، آناباپتیست ها، برادران بوهمیو گروه های دیگری به هزاره باوری گراییدند. امروزه نیز برخی فرقه های پروتستان از قبیل ادونتیست ها، شاهدان یَهُوَه، و مورمون هانیز چنین اعتقاداتی دارند. در کاربردی وسیع تر، بسیاری ادیان و سنّت های غیرمسیحی از قبیل «آیین بودایی سرزمین پاک» و فرقه «رقص ارواح» نیز هزاره باور شناخته می شوند. آیین زردشتی نیز با اعتقاد به منجی جهانی به ویژه در رأس هزار سال در ردیف هزاره باورهاست. این منجی را سوشیانت می گویند. دین اسلام و به ویژه تشیّع نیز اعتقاد به ظهور امام زمان (عج) و برپایی حکومت عدل و توحید در آخرالزمان دارد که هرچند در مواردی مشابهت هایی با آن چه در مسیحیت وجود دارد (از قبیل خروج دجال قبل از ظهور امام) داراست، اما عقیده به دورۀ هزارساله قبل یا بعد از ظهور ندارد و لذا نمی توان آن را در ردیف هزاره باوران دانست. نیز ← آخرالزمان
wikijoo: هزاره_باوری