هریسون رکس

دانشنامه آزاد فارسی

هَریسون، رِکْسْ (۱۹۰۸ـ۱۹۹۰)(Harrison, Rex)
هَریسون، رِکْسْ
بازیگر انگلیسی سینما و تئاتر. در بیش از ۴۰ فیلم و نمایش های متعدد بازی کرد و اغلب در نقش شخصیت های پیچیده و غیرعادی ظاهر شد همچون استاد هیگینزبدخلق در بانوی زیبای من(۱۹۶۴، برندۀ جایزۀ اسکار) که اقتباسی موزیکال از پیگمالیونبود. از دیگر فیلم های اوست: روح سرخوش(۱۹۴۵)، روح و خانم موئیر(۱۹۴۷)، و دکتر دولیتل(۱۹۶۷). نخستین بازی او در تئاترهای لندن (۱۹۲۷) در اِوْری من تئا ترو در نمایش تدارک عروسی جورج، و در نیویورک به نقش تابس بارودر نمایش عود تلخ(۱۹۳۹) بود. با بازی در فیلم های دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ نشان داد که می تواند به شخصیت ها فردیت ببخشد و سرعت و روانی و ظرافت بازیگری اش نیز به همین اندازه نظرگیر بود. پس از جنگ جهانی دوم، که در گروه سربازان احتیاط داوطلب در نیروی هوایی سلطنتی خدمت کرد، با بازی بی پیرایه و بی اغراق و زمان بندی دقیقش، مهم ترین مرد انگلیسیِ فیلم های هالیوود شد؛ در همین زمان نقش های مهم و دشواری را بر صحنۀ تئاترهای نیویورک ایفا کرد، همچون نقش سِر هنری هارکورت ـ رایلیدر کوکتل پارتیاثر تی اس الیوت. برای بازی در فیلم بانوی زیبای من، برندۀ جوایز اسکار و تونی شد و برای ایفای نقش جولیوس سزار در فیلم کلئوپاترا(۱۹۶۳) نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. تا یک ماه پیش از مرگش در نمایش دایرهاثر سامرست موآمدر برادوی بازی کرد. رکس هریسون در ۱۹۸۹ عنوان سِر گرفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس