هرگز رهایم مکن

نخستین نمایش فیلم در تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۱۰، و در طی سی و هفتمین جشنواره فیلم تلیوراید بود. این فیلم همچنین در جشنواره هایی از جمله جشنواره بین المللی فیلم تورنتو سال ۲۰۱۰ و پنجاه و چهارمین جشنواره فیلم لندن نمایش داده شد. هرگز رهایم مکن همچنین در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۰، توسط فاکس سرچلایت پیکچرز در سینماهای ایالات متحده به صورت انتشار محدود اکران شد.
فیلم به طور کلی با واکنش های مثبتی از سوی منتقدان همراه بود، و از دید بیشتر منقدین عملکرد تیم بازیگری مورد تحسین قرار گرفت. هرگز رهایم مکن ۹٬۵ میلیون دلار در سراسر جهان فروش کرد، به علاوه درآمد فروش ۱٬۸۹ میلیونی بر روی دی وی دی، در حالی که ۱۵ میلیون دلار بودجه ساخت آن بوده است.
فیلم با جمله ای روی صفحه نمایش شروع می شود که در سال ۱۹۵۲ یک پیشرفت پزشکی به انسان اجازه می دهد که بیشتراز ۱۰۰ سال عمر کند. در ادامه فیلم از زبان کتی دختر ۲۸ ساله روایت می شود. داستان دربارهٔ کودکی کتی اچ با دو دانش آموز دیگر با نام های روث و تامی و زندگی آن ها در یک مدرسه شبانه روزی مرموز به نام هلشیم است. مدرسه ای که به نظر غیرعادی می رسد. همهٔ دانش آموزان این مدرسه در نتیجه ژن همسان سازی متولد شدند در حالی که از این جریان بی خبر هستند. در آنجا، دانش آموزان درعوض خواندن علوم و ریاضیات به کشیدن نقاشی و خواندن آواز تشویق می شوند و بهترین اثر آن ها به یک گالری برده می شود که توسط مادام اداره می شود. در آنجا قانون سختی با شعار «خود را از داخل سالم نگه دار» وجود دارد. اما همه چیز با آمدن یک معلم جدید با نام خانم لوسی تغییر می کند. او مخفیانه و در سر یکی از کلاس ها دانش آموزان را از آینده و زندگی واقعی آن ها آگاه ساخت، که آن ها فقط اهداء کنندگان اعضا هستند و همه در اوایل بزرگسالی خواهند مرد، یا به تکامل خواهند رسید. فردای آن روز خانم لوسی دیگر در هلشیم کار نمی کرد. با گذشت زمان کتی و تامی به هم علاقه مند شدند، اما روث که به آن ها حسد می ورزید با تامی دوست شده و بیشتر زمان خود را باهم سپری می کردند. در نهایت دانش آموزان از ۱۸ سالگی باید مدرسه را ترک کنند تا برای اهدای اعضایشان به مراکز مراقبت برده شوند. به همین صورت کتی و تامی و روث وارد مزرعه cottages می شوند و در آنجا با زوج جوانی ملاقات می کنند که اطلاعاتی دربارهٔ شبیه سازی در اختیار آن ها می گذارند. سپس روث و تامی از هم جدا می شوند و کتی هم به عنوان مراقب مشغول بکار می شود و به عنوان جایزه مراقبت از کسانی که اعضایشان اهدا می شود. کتی می تواند اهدای اعضایش را به تأخیر بیندازد درحالیکه شاهد مرگ تدریجی اهداکنندگان بعد از چندبار اهدای عضو است.