هِرون، رونالد جِیْمز (۱۹۳۰-۱۹۹۴)(Herron, Ron(ald James))
معمار انگلیسی و عضو مؤسس آرچی گرام، گروهی ساختارشکن در معماری دهۀ ۱۹۶۰. او شهر متحرکرا که شهری سوار بر چرخ بود، با همۀ سیستم های تنظیم محیط و ملهم از کاوش های فضایی طراحی کرد. شهر متحرک نماد فناوری و تحرک شد. طرحی از هرون به نام واحه(۱۹۶۸) الهام بخش طراح مرکز پمپیدودر پاریس بود. دست اندرکاران حرفۀ معماری گروه آرچی گرام را ریشخند می کردند، زیرا هرگز چیزی نساخت، اما هدف آن کاوش دربارۀ ایدۀ معماری تقریباً امکان پذیر بود. هرون همکاری با این گروه را ادامه داد و در عین حال در عرصۀ معماری حرفه ای متداول نیز فعال بود. یکی از ساختمان هایی که او ساخت ادارۀ مرکزی شرکت طراحی خیال و سازه های بافتیدر ژاپن بود که برندۀ جایزه شد. هرون در لندن به دنیا آمد و نقشه کشی فنی را در دانشکدۀ ساختمان بریکستونآموخت. پس از انجام خدمت سربازی در آلمان، در کلاس های شبانۀ دانشکدۀ بریکستون در رشتۀ معماری ثبت نام کرد و در ۱۹۵۴ در شورای ایالتی لندنمشغول به کار شد. پس از آشنایی با وارن چاک، به اتفاق او در فناوری و فرهنگ مردم امریکا به کاوش پرداخت و در مسابقات معماری شرکت کرد. در ۱۹۶۱ تئو کراسبیشغل قائم مقام معمار را در پروژۀ عظیم بازسازی میدان یوستونبه هرون پیشنهاد کرد. هرون کسانی چون چاک و دنیس کرامپتوناز شورای ایالتی لندن، پیتر کوک، مایک وِب، و دیوید گرینرا به همکاری دعوت کرد. این شش تن نمایشگاه شهر زندهرا در ۱۹۶۳ در انستیتو هنرهای معاصرلندن برگزار کردند و نام آرچی گرام را برای خود برگزیدند. وقتی آرچی گرام در مسابقه ای برای طراحی یک مجتمع تفریحی در مونت کارلوبرنده شد، هرون به همراه کوک و کرامپتون در ۱۹۷۰، شرکت معماران آرچی گرامرا تأسیس کردند. از ۱۹۶۵ به بعد، هرون در دانشکدۀ انجمن معماریلندن به تدریس پرداخت و در ۱۹۶۸ نیز در دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس تدریس کرد. در ۱۹۹۳ استاد معماری دانشگاه ایست لندنشد. دستاورد دیگر او مروری بر مکاتب معماری چینی برای مؤسسۀ سلطنتی معماران بریتانیااست. آثار او در صدها نشریۀ معماری و در نمایشگاه های متعدد ارائه شده است.
معمار انگلیسی و عضو مؤسس آرچی گرام، گروهی ساختارشکن در معماری دهۀ ۱۹۶۰. او شهر متحرکرا که شهری سوار بر چرخ بود، با همۀ سیستم های تنظیم محیط و ملهم از کاوش های فضایی طراحی کرد. شهر متحرک نماد فناوری و تحرک شد. طرحی از هرون به نام واحه(۱۹۶۸) الهام بخش طراح مرکز پمپیدودر پاریس بود. دست اندرکاران حرفۀ معماری گروه آرچی گرام را ریشخند می کردند، زیرا هرگز چیزی نساخت، اما هدف آن کاوش دربارۀ ایدۀ معماری تقریباً امکان پذیر بود. هرون همکاری با این گروه را ادامه داد و در عین حال در عرصۀ معماری حرفه ای متداول نیز فعال بود. یکی از ساختمان هایی که او ساخت ادارۀ مرکزی شرکت طراحی خیال و سازه های بافتیدر ژاپن بود که برندۀ جایزه شد. هرون در لندن به دنیا آمد و نقشه کشی فنی را در دانشکدۀ ساختمان بریکستونآموخت. پس از انجام خدمت سربازی در آلمان، در کلاس های شبانۀ دانشکدۀ بریکستون در رشتۀ معماری ثبت نام کرد و در ۱۹۵۴ در شورای ایالتی لندنمشغول به کار شد. پس از آشنایی با وارن چاک، به اتفاق او در فناوری و فرهنگ مردم امریکا به کاوش پرداخت و در مسابقات معماری شرکت کرد. در ۱۹۶۱ تئو کراسبیشغل قائم مقام معمار را در پروژۀ عظیم بازسازی میدان یوستونبه هرون پیشنهاد کرد. هرون کسانی چون چاک و دنیس کرامپتوناز شورای ایالتی لندن، پیتر کوک، مایک وِب، و دیوید گرینرا به همکاری دعوت کرد. این شش تن نمایشگاه شهر زندهرا در ۱۹۶۳ در انستیتو هنرهای معاصرلندن برگزار کردند و نام آرچی گرام را برای خود برگزیدند. وقتی آرچی گرام در مسابقه ای برای طراحی یک مجتمع تفریحی در مونت کارلوبرنده شد، هرون به همراه کوک و کرامپتون در ۱۹۷۰، شرکت معماران آرچی گرامرا تأسیس کردند. از ۱۹۶۵ به بعد، هرون در دانشکدۀ انجمن معماریلندن به تدریس پرداخت و در ۱۹۶۸ نیز در دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس تدریس کرد. در ۱۹۹۳ استاد معماری دانشگاه ایست لندنشد. دستاورد دیگر او مروری بر مکاتب معماری چینی برای مؤسسۀ سلطنتی معماران بریتانیااست. آثار او در صدها نشریۀ معماری و در نمایشگاه های متعدد ارائه شده است.
wikijoo: هرون،_رونالد_جیمز_(۱۹۳۰-۱۹۹۴)