هروله

معنی انگلیسی:
peculiar pace adopted by the pilgrims in the kaaba

لغت نامه دهخدا

( هرولة ) هرولة. [ هََرْ وَ ل َ] ( ع مص ) رفتاری میان دویدن و رفتن و دویدن بعد عنق و شتاب رفتن. ( منتهی الارب ). نوعی از رفتار که پویه نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). شتاب کردن در رفتن کمتر از خبب یا بین عدو و مشی. ( اقرب الموارد ) :
کرده پندازی گرد تله ای هروله ای
تا درافتاده به حلقش در مشکین تله ای.
منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 189 ).
گفت : نی. گفتمش : بوقت طواف
که دویدی به هروله چو ظلیم.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

تندراه رفتن، نوعی حرکت بین راه رفتن ودویدن
پویه : (( گفت نی . گفتمش : بوقت طواف که دودیدی بهروله چوظلیم ... ) ) (ناصرخسرو ) ((واو ( موش ) بهروله و آهستگی میرفت تابنزدیک ماررسید. ) ) ۲- بایک پای راه رفتن .

فرهنگ معین

(هَ وَ لِ ) [ ع . هرولة ] (اِ. ) پویه ، نوعی از حرکت بین راه رفتن و دویدن .

فرهنگ عمید

تند راه رفتن، نوعی حرکت بین راه رفتن و دویدن.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] پویه، نوعی از حرکت بین راه رفتن و دویدن.
یکی از مستحبات سعی بین صفا و مروه، هروله است؛ یعنی در مقداری از سعی (که فعلاً بین چراغ های سبزرنگ واقع شده است) هروله کند؛ یعنی کمی تندتر راه برود. البته هروله فقط برای مردان مستحب است.
wikiahlb: هروله

جدول کلمات

تند رفتن

پیشنهاد کاربران

Jogging
Hurry walk
هروله اند راه رفتن بین راه رفتن معمولی و دویدن.
هروله بمعنی Hurry walked وبمعنی با عجله راه رفتن و با عجله قدم زدنه و هروله درواقع معربه واز فارسی گرفته شده
پویه
لُکّه دویدن!

بپرس