هِرمَن، بِرنارد (۱۹۱۱ـ۱۹۷۵)(Herrmann, Bernard)
هِرمَن، بِرنارد
آهنگ ساز امریکایی موسیقی فیلم. کارنامۀ حرفه ای طولانی او با همشهری کِین(۱۹۴۱) آغاز می شود؛ علاوه بر اورسون ولز، با آلفرد هیچکاک(شمال از شمال غربی، ۱۹۵۹؛ و روانی، ۱۹۶۰)، فرانسوآ تروفو(فارنهایت ۴۵۱ ، ۱۹۶۶)، و مارتین اسکورسیزی(رانندۀ تاکسی، ۱۹۷۶) نیز همکاری کرد. بهترین آهنگ های او برای فیلم های هراس انگیز و رمزآمیز ساخته شدند، و تأثیر اصلی را در بنای تصویرپردازی موسیقایی خاص امریکایی پدیدآورد. هرمَن در نیویورک به دنیا آمد و در سیزده سالگی یک جایزۀ آهنگ سازی را برد و تحصیل خود را در دانشگاه نیویورک زیرنظر فیلیپ جیمزآغاز کرد و بعدها به مدرسۀ موسیقی هنرستان جولیاردرفت. در ۱۹۳۳ به شبکۀ سی بی اس (سیستم پخش کلمبیا)پیوست و آهنگ ساز و رهبر ارکستر موسیقی برنامه های نمایشی و مستند شد، و پیش از آغاز فعالیت خود در سینما، در تعدادی کارهای رادیویی به همکاری با اورسون ولز پرداخت. سبکی منتخب گرایانه داشت، و به شیوۀ خاص خود ارکستراسیون می کرد و بسیاری سازهای جدید و غریب را برای ایجاد جلوه های ویژه و رنگ آمیزی های معتبر به کار می گرفت. ازجمله آثار اوست: اپرا: بلندی های بادگیر(۱۹۴۸ـ۱۹۵۰)؛ تولید پورتلند، اورگون، (۱۹۸۲). کانتات ها: موبی دیک(۱۹۳۷)، جانی اَپل سید(۱۹۴۰). ارکستری و مجلسی: پوئم سمفونیک شهر برنجی، کنسرتوی فیدل، پرندگان(۱۹۶۳).
هِرمَن، بِرنارد
آهنگ ساز امریکایی موسیقی فیلم. کارنامۀ حرفه ای طولانی او با همشهری کِین(۱۹۴۱) آغاز می شود؛ علاوه بر اورسون ولز، با آلفرد هیچکاک(شمال از شمال غربی، ۱۹۵۹؛ و روانی، ۱۹۶۰)، فرانسوآ تروفو(فارنهایت ۴۵۱ ، ۱۹۶۶)، و مارتین اسکورسیزی(رانندۀ تاکسی، ۱۹۷۶) نیز همکاری کرد. بهترین آهنگ های او برای فیلم های هراس انگیز و رمزآمیز ساخته شدند، و تأثیر اصلی را در بنای تصویرپردازی موسیقایی خاص امریکایی پدیدآورد. هرمَن در نیویورک به دنیا آمد و در سیزده سالگی یک جایزۀ آهنگ سازی را برد و تحصیل خود را در دانشگاه نیویورک زیرنظر فیلیپ جیمزآغاز کرد و بعدها به مدرسۀ موسیقی هنرستان جولیاردرفت. در ۱۹۳۳ به شبکۀ سی بی اس (سیستم پخش کلمبیا)پیوست و آهنگ ساز و رهبر ارکستر موسیقی برنامه های نمایشی و مستند شد، و پیش از آغاز فعالیت خود در سینما، در تعدادی کارهای رادیویی به همکاری با اورسون ولز پرداخت. سبکی منتخب گرایانه داشت، و به شیوۀ خاص خود ارکستراسیون می کرد و بسیاری سازهای جدید و غریب را برای ایجاد جلوه های ویژه و رنگ آمیزی های معتبر به کار می گرفت. ازجمله آثار اوست: اپرا: بلندی های بادگیر(۱۹۴۸ـ۱۹۵۰)؛ تولید پورتلند، اورگون، (۱۹۸۲). کانتات ها: موبی دیک(۱۹۳۷)، جانی اَپل سید(۱۹۴۰). ارکستری و مجلسی: پوئم سمفونیک شهر برنجی، کنسرتوی فیدل، پرندگان(۱۹۶۳).
wikijoo: هرمن،_برنارد_(۱۹۱۱ـ۱۹۷۵)