هرمزکوه. [ هَُ م ُ ] ( اِخ ) به طبرستان است و گویند در آن کوه غاری است که در آن چشمه ای روان است و اگر کسی آنجا رسد و بانگ کند آب بازایستد و اگر دیگری بیاید و بانگ کند آب روان شود و بدین صورت به بانگی میرود و به بانگی می ایستد. ( از نزهه القلوب حمداﷲ مستوفی چ لیدن ص 200 ). رجوع به هرمزد کوه شود.
