هرمان بالک ( به آلمانی: Hermann Balck ) ( ۷ دسامبر۱۸۹۳–۲۹ نوامبر ۱۹۸۲ ) نظامی بلندپایه آلمانی در دوره رایش سوم بود که فرماندهی یگان های مختلف را در طول جنگ جهانی دوم بر عهده داشت. او با نشان دادن مهارت و کسب تعدادی موفقیت بزرگ در رزم گاه های جبهه شرقی جزو یکی از تنها ۲۷ تنی که نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین با برگ های بلوط، شمشیرها و الماس ها را دریافت کردند بود.
... [مشاهده متن کامل]
هرمان بالک روز ۷ دسامبر سال ۱۸۹۳ در لانگفور در دانتسیش در پروس شرقی زاده شد. سال ۱۹۱۳ به عنوان افسر محصل در گردان ۱۰ یگر هانوفر به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. ماه فوریه سال ۱۹۱۴ وارد دانشکده نظامی در هانوفر شد. هنگام آغاز جنگ جهانی اول، روز ۱ اوت به فرماندهی یک دسته منصوب شد. روز ۱۰ اوت همان سال به درجه ستوان دومی نائل آمد. سال ۱۹۱۶ به فرماندهی یک گروهان مسلسل رسید. بالک در جبهه های غربی، ایتالیا، بالکان و شرقی خدمت کرد. در جریان جنگ پنج بار مجروح شد. بالک ماه اکتبر سال ۱۹۱۸ نامزد دریافت نشان پور لو مریت گردید اما هیچ گاه آن را دریافت نکرد چرا که امپراتوری آلمان یک ماه بعد از بین رفت.
بالک پس از جنگ در رایشسور باقی ماند و در ابتدا آجودان یک گردان در هنگ ۲۰ پیاده نظام شد. بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۱ آجودان گردان ۳ هنگ ۱۷ پیاده نظام در تسله بود. سپس تا سال ۱۹۲۵ در ستاد همین هنگ خدمت کرد. در این مدت سال ۱۹۲۴ به درجه ستوان یکمی ترفیع یافت. سپس به هنگ ۱۸ پیاده نظام در کانشتات در نزدیکی اشتوتگارت منتقل شد تا ابتدا تا سال ۱۹۲۸ یک دسته مسلسل و بعد تا سال ۱۹۳۳ یک اسکادران سواره نظام را فرماندهی کند. بالک روز ۱ فوریه سال ۱۹۲۹ به درجه سروان سواره نظام ارتقا گرفت. حتی در این زمان عقیده زیادی به مکانیزه سازی داشت. او یکی از پیشگامان این امر به حساب می آمد. سال ۱۹۳۵ به درجه سرگردی و سال ۱۹۳۸ به درجه سرهنگ دومی ترفیع گرفت. در این مدت بین سال های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۸ در جایگاه های ستادی در منطقه نظامی شماره ۳ خدمت و گردان ۱ موتورسوار در تیلسیت در پروس شرقی را فرماندهی کرد. سپس وارد ستاد سرلشکر هاینتس گودریان در بازرسی نیروهای موتوریزه شد و هنگام آغاز جنگ آن جا بود.
پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ و در تسخیر ورشو، فرمانده هنگ ۱ پیاده نظام از لشکر یکم زرهی شد. در جریان نبرد فرانسه این هنگ را به عنوان بخشی از سپاه ۱۹ گودریان، ماه مه سال ۱۹۴۰ در گذر از رود موز و نفوذ در اراضی دشمن در سدان فرماندهی کرد. یگان او نخستین سر پل را بر رود موز ایجاد نمود. این موفقیت نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین را برای او به ارمغان آورد. ماه اوت به درجه سرهنگ تمامی ترفیع گرفت. میانه ماه دسامبر فرماندهی هنگ ۳ زرهی از لشکر دوم زرهی به او محول گشت. با این یگان در تهاجم به یونان در ماه مه سال ۱۹۴۱ مشارکت داشت. مدتی پس از آغاز عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی در ماه ژوئن، به فرماندهی عالی نیروی زمینی فرستاده شد تا در قسمت نیروهای موتوریزه به خدمت بپردازد. با نشان دادن عملکرد مناسب در این جایگاه ماه نوامبر به عنوان بازرس نیروهای «سریع» برگزیده شد.
... [مشاهده متن کامل]
هرمان بالک روز ۷ دسامبر سال ۱۸۹۳ در لانگفور در دانتسیش در پروس شرقی زاده شد. سال ۱۹۱۳ به عنوان افسر محصل در گردان ۱۰ یگر هانوفر به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. ماه فوریه سال ۱۹۱۴ وارد دانشکده نظامی در هانوفر شد. هنگام آغاز جنگ جهانی اول، روز ۱ اوت به فرماندهی یک دسته منصوب شد. روز ۱۰ اوت همان سال به درجه ستوان دومی نائل آمد. سال ۱۹۱۶ به فرماندهی یک گروهان مسلسل رسید. بالک در جبهه های غربی، ایتالیا، بالکان و شرقی خدمت کرد. در جریان جنگ پنج بار مجروح شد. بالک ماه اکتبر سال ۱۹۱۸ نامزد دریافت نشان پور لو مریت گردید اما هیچ گاه آن را دریافت نکرد چرا که امپراتوری آلمان یک ماه بعد از بین رفت.
بالک پس از جنگ در رایشسور باقی ماند و در ابتدا آجودان یک گردان در هنگ ۲۰ پیاده نظام شد. بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۱ آجودان گردان ۳ هنگ ۱۷ پیاده نظام در تسله بود. سپس تا سال ۱۹۲۵ در ستاد همین هنگ خدمت کرد. در این مدت سال ۱۹۲۴ به درجه ستوان یکمی ترفیع یافت. سپس به هنگ ۱۸ پیاده نظام در کانشتات در نزدیکی اشتوتگارت منتقل شد تا ابتدا تا سال ۱۹۲۸ یک دسته مسلسل و بعد تا سال ۱۹۳۳ یک اسکادران سواره نظام را فرماندهی کند. بالک روز ۱ فوریه سال ۱۹۲۹ به درجه سروان سواره نظام ارتقا گرفت. حتی در این زمان عقیده زیادی به مکانیزه سازی داشت. او یکی از پیشگامان این امر به حساب می آمد. سال ۱۹۳۵ به درجه سرگردی و سال ۱۹۳۸ به درجه سرهنگ دومی ترفیع گرفت. در این مدت بین سال های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۸ در جایگاه های ستادی در منطقه نظامی شماره ۳ خدمت و گردان ۱ موتورسوار در تیلسیت در پروس شرقی را فرماندهی کرد. سپس وارد ستاد سرلشکر هاینتس گودریان در بازرسی نیروهای موتوریزه شد و هنگام آغاز جنگ آن جا بود.
پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ و در تسخیر ورشو، فرمانده هنگ ۱ پیاده نظام از لشکر یکم زرهی شد. در جریان نبرد فرانسه این هنگ را به عنوان بخشی از سپاه ۱۹ گودریان، ماه مه سال ۱۹۴۰ در گذر از رود موز و نفوذ در اراضی دشمن در سدان فرماندهی کرد. یگان او نخستین سر پل را بر رود موز ایجاد نمود. این موفقیت نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین را برای او به ارمغان آورد. ماه اوت به درجه سرهنگ تمامی ترفیع گرفت. میانه ماه دسامبر فرماندهی هنگ ۳ زرهی از لشکر دوم زرهی به او محول گشت. با این یگان در تهاجم به یونان در ماه مه سال ۱۹۴۱ مشارکت داشت. مدتی پس از آغاز عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی در ماه ژوئن، به فرماندهی عالی نیروی زمینی فرستاده شد تا در قسمت نیروهای موتوریزه به خدمت بپردازد. با نشان دادن عملکرد مناسب در این جایگاه ماه نوامبر به عنوان بازرس نیروهای «سریع» برگزیده شد.
