هرم جنوبی سقاره

هرم جنوبی سقاره یا هرم ناتمام سقاره جنوبی؛[ ۱] ( فهرست هرم های لپسیوس[ ۲] ) یک مقبره سلطنتی مصر باستان است که در طول دودمان سیزدهم در سقاره جنوبی ساخته شده است، و به داشتن استادانه ترین معبد یا مقبره زیرزمینی از اواخر اهرام دودمان دوازدهم معروف است. [ ۱] این ساختمان ناتمام مانده و مالک آن هنوز نامشخص است زیرا هیچ مدرک روشنی برای حل این موضوع پیدا نشده است. در سال 2008، کریستوفر تیس، مصرشناس، عنوان کرد که بر اساس کتیبه ای که گوستاو ژکویر در آن نزدیکی کشف کرده بود، این هرم برای پادشاه چهوتی ساخته شده است. [ ۳]
در جنوب غربی این هرم، هرم خنجر قرار دارد. این هرم در سفر ارنست مکی و فلیندرز پتری در سال ۱۹۱۰–۱۹۱۱ کشف شد. در سال های ۱۹۲۹–۱۹۳۰ گوستاو ژکویر کاوش دقیقی از مجموعه هرم انجام داد. این مجموعه شامل یک مقبره زیرزمینی، با روبنایی سخت و یک دیوار با محفظه مواج است. سایر سازه های فرعی مانند هرم فرقه، معبد وداع و غیره، یافت نشد. [ ۴]
قابل توجه است که دو سنگ سرپوش بدون کتیبه ساخته شده از گرانیت سیاه در داخل محوطه کشف شد که به نظر می رسد در مقایسه با روبنای ناقص بسیار زود به آن جا آورده شده است. [ ۵]
به نظر می رسد این هرم کمی بزرگ تر از آنچه برنامه ریزی شده بود ساخته شده است: پایه به صورت مربعی به طول ضلع ۷۸٫۷۵ متر ( ۲۵۸٫۴ فوت ) طراحی شده است. برای دیوارهای مقبره زیرزمینی از آجرهای آهکی ریز تورا استفاده شده است. از همین ماده برای پی ریزی روبنا نیز استفاده شد که ترانشه آن ۱٫۸ متر ( ۵٫۹ فوت ) بود. دیوار محفظه سینوسی شکل منحصربه فرد، از خشت ساخته شده بود، با ضخامت ۰٫۶۵ متر ( ۲٫۱ فوت ) و ۱ متر ( ۳٫۳ فوت ) . در چهار گوشه هرم چند شیء متعلق به دفن آیینی یافت شده است، اما هیچ یک از یافته ها نامی ندارند.
مقبره زیرزمینی به دلیل اندازه و پیچیدگی اش قابل توجه است و بزرگ ترین و پیچیده ترین هرم شناخته شده می باشد، که قدمت آن به اواخر دودمان دوازدهم و سیزدهم مصر می رسد. جهت و سطح این گذرگاه چندین بار تغییر داده شده، و قرار بود چهار دروازه بالارو، بیش تر از هر هرم دیگری در آن دوره داشته باشد. [ ۱]
ورودی هرم در ضلع شرقی است. یک پلکان طولانی رو به پایین که از یک تورفتگی می گذرد نیز در آن جا قرار دارد. راهرو به چپ می پیچد و ادامه می یابد سپس به راست پیچده، و دوباره رو به غرب می رود.