هرشی
لغت نامه دهخدا
هرشی. [ هََ شا ] ( اِخ ) وادیی است در راه مکه. ( منتهی الارب ). زمین فرازی است که نباتات بسیار در آن روید و در راه شام به مدینه و به مکه قرار دارد. زمین مسطح است. ( معجم البلدان ).
هرشی. [ هََ شی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به هرش که نام جد خاندانی است. ( از انساب سمعانی ). شاید هم منسوب به ناحیت هرشی [ هََ شا ] باشد.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید