هِرشِل، ویلیام (۱۷۳۸ـ۱۸۲۲)(Herschel, William)
هِرشِل، ویلیام
اخترشناس انگلیسی، زادۀ آلمان. تلسکوپ سازی خبره، و در بررسی ستاره های دوتاییو سحابیها پیشتاز بود. سیارۀ اورانوسرا در ۱۷۸۱، و پرتوهای فروسرخ خورشیدیرا در ۱۸۰۱ کشف کرد. بیش از ۸۰۰ ستارۀ دوگانه را فهرست، و بیش از ۲,۵۰۰ سحابی را پیدا کرد و با همکاری خواهرش، کارولین هرشل، آن ها را در فهرست گنجاند. این کار را پسرش جان هرشل، ادامه داد. با بررسی توزیع ستاره ها، شکل سادۀ کهکشانما یا راه شیریرا مشخص کرد. در ۱۸۱۶، لقب سِر دریافت کرد. حرکت ستاره های دوتایی را به گرد یکدیگر کشف، و آن را در اثرش، با عنوان حرکت منظومۀ خورشیدی در فضا(۱۷۸۳)، ثبت کرد. در ۱۷۸۹، در اسلاو، تلسکوپی ۱.۲متری با فاصلۀ کانونی دوازده متر ساخت که در آن زمان بزرگ ترین تلسکوپ جهان بود، ولی خودش بیشتر از تلسکوپی رضایت بخش تر، با فاصله کانونی ۴۶ سانتی متر استفاده می کرد. دو قمراورانوس و دو قمر زحلرا نیز کشف کرد. در هانوورآلمان زاده شد. پدرش آهنگ ساز ارتش بود و او نیز از ۱۴ سالگی همین شغل را در پیش گرفت. در آغاز جنگ هفت ساله، در ۱۷۵۶، جمعیِ هنگ گارد هانووربود. او در ۱۷۵۷، ارتش را ترک کرد و به انگلستان رفت، در آن جا به کار تعلیم موسیقی مشغول شد. علاقۀ او به نظریۀ هارمونیاو را به ریاضیات و پس از آن، به نورشناسیو تلسکوپ علاقه مند کرد. حدود ۱۷۷۲، هنگامی که خواهرش کارولین از هانور به او پیوست، به اخترشناسی کشیده شد. کشف اورانوس او را مشهور ساخت. این کشف در ۱۷۸۲، مقامِ اخترشناس خصوصی جورج سوم را برای او به ارمغان آورد. او و خواهرش در همان سال باثرا ترک کردند تا همۀ وقت شان را صرف اخترشناسی کنند. ابتدا به دَچت، سپس به اولد ویندسور، و سرانجام در ۱۷۸۶، به اسلاو رفتند. در ۱۸۰۰، با استفاده از منشور و وسایل اندازه گیری دما، طیف خورشیدیرا بررسی کرد و دریافت تابش فروسرخ داغ ترین قسمت تابش است. این تلاش، سرآغاز علم نورسنجی ستاره ایبود. هرشل حرکت و سرعت خورشید را نیز بررسی می کرد.
هِرشِل، ویلیام
اخترشناس انگلیسی، زادۀ آلمان. تلسکوپ سازی خبره، و در بررسی ستاره های دوتاییو سحابیها پیشتاز بود. سیارۀ اورانوسرا در ۱۷۸۱، و پرتوهای فروسرخ خورشیدیرا در ۱۸۰۱ کشف کرد. بیش از ۸۰۰ ستارۀ دوگانه را فهرست، و بیش از ۲,۵۰۰ سحابی را پیدا کرد و با همکاری خواهرش، کارولین هرشل، آن ها را در فهرست گنجاند. این کار را پسرش جان هرشل، ادامه داد. با بررسی توزیع ستاره ها، شکل سادۀ کهکشانما یا راه شیریرا مشخص کرد. در ۱۸۱۶، لقب سِر دریافت کرد. حرکت ستاره های دوتایی را به گرد یکدیگر کشف، و آن را در اثرش، با عنوان حرکت منظومۀ خورشیدی در فضا(۱۷۸۳)، ثبت کرد. در ۱۷۸۹، در اسلاو، تلسکوپی ۱.۲متری با فاصلۀ کانونی دوازده متر ساخت که در آن زمان بزرگ ترین تلسکوپ جهان بود، ولی خودش بیشتر از تلسکوپی رضایت بخش تر، با فاصله کانونی ۴۶ سانتی متر استفاده می کرد. دو قمراورانوس و دو قمر زحلرا نیز کشف کرد. در هانوورآلمان زاده شد. پدرش آهنگ ساز ارتش بود و او نیز از ۱۴ سالگی همین شغل را در پیش گرفت. در آغاز جنگ هفت ساله، در ۱۷۵۶، جمعیِ هنگ گارد هانووربود. او در ۱۷۵۷، ارتش را ترک کرد و به انگلستان رفت، در آن جا به کار تعلیم موسیقی مشغول شد. علاقۀ او به نظریۀ هارمونیاو را به ریاضیات و پس از آن، به نورشناسیو تلسکوپ علاقه مند کرد. حدود ۱۷۷۲، هنگامی که خواهرش کارولین از هانور به او پیوست، به اخترشناسی کشیده شد. کشف اورانوس او را مشهور ساخت. این کشف در ۱۷۸۲، مقامِ اخترشناس خصوصی جورج سوم را برای او به ارمغان آورد. او و خواهرش در همان سال باثرا ترک کردند تا همۀ وقت شان را صرف اخترشناسی کنند. ابتدا به دَچت، سپس به اولد ویندسور، و سرانجام در ۱۷۸۶، به اسلاو رفتند. در ۱۸۰۰، با استفاده از منشور و وسایل اندازه گیری دما، طیف خورشیدیرا بررسی کرد و دریافت تابش فروسرخ داغ ترین قسمت تابش است. این تلاش، سرآغاز علم نورسنجی ستاره ایبود. هرشل حرکت و سرعت خورشید را نیز بررسی می کرد.
wikijoo: هرشل،_ویلیام_(۱۷۳۸ـ۱۸۲۲)