هرشفه
لغت نامه دهخدا
هرشفة. [ هَِ ش َف ْف َ ] ( ع ص ) گنده پیر کلان سال. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). هرشبة. رجوع به هرشبة شود. || ( اِ ) لتّه پاره ای که بدان آب باران بردارند از زمین و در دلو فشارند به خشک سال. || لیقه دوات که خشک گردد. || دلو کهنه. ( منتهی الارب ).
هرشفه. [ ] ( اِ ) اسفنج. ( فهرست مخزن الادویه ). اسفنج. رغوةالحاجین. ابر مرده. سفنج. ( یادداشت به خط مؤلف ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید