هرزه کار. [ هََ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) کسی که کارهای بی فایده و بیهوده می کند. ( ناظم الاطباء ) : به شعر گردد جاوید نام مردم نیک به شعر در بنکوهند هرزه کاران را. ( یادداشت به خط مؤلف از المعجم شمس قیس رازی ).
فرهنگ فارسی
(صفت ) کسی که کارهای بیفایدهکند : (( بشعر گرددجاویدنام مردم نیک بشعردربنکوهندهرزهکاران را. ) ) (المعجم )
