هرزه لای. [ هََ زَ / زِ ] ( نف مرکب ) آنکه بیهوده سخن می گوید و پوچ میگوید. ( ناظم الاطباء ) : ز درد روبه عشقش چو شیر می نالم اگر چه همچو سگم هرزه لای میداند.سعدی.رجوع به هرزه لا شود.
( هرزه لا ی ) (صفت ) هرزهگوی بیهودهگو : ((مسیحم که گاه ازیهودی هراسم گه ازراهب رزهلامیگریزم . ) ) (خاقانی )