هِرْدِر، یوهان گوتْفرید فون (۱۷۴۴ـ۱۸۰۳)(Herder, Johann Gottfried von)
هِرْدِر، یوهان گوتْفرید فون
فیلسوف، مورخ و منتقد ادبی آلمانی. از چهره های برجستۀ جنبش رمانتیسم آلمان بود که در مطالعات تاریخی و زبان نقشی مهم داشت. در کونیگسبرگ با کانت و هامان آشنا شد و به مطالعۀ الهیات رو آورد و در ۱۷۶۴، پس از فراغت از تحصیل، در کلیسای جامع ریگا، منصبی برای تدریس به دست آورد. در ۱۷۶۹، پس از استعفا از سمتش به سفر پرداخت و در ۱۷۷۱ در بوکبرگ واعظ دربار شد. در این دوره با گوته باب آشنایی گشود و عقایدش دربارۀ ماهیت شعر و زبان بر گوته تأثیر عمیقی نهاد. با استفاده از دوستی با گوته در ۱۷۷۶ به ریاست روحانیت لوتری وایمار رسید و بقیۀ عمرش را در آن جا گذراند. هردر دربارۀ منشأ انسان، فولکلور، اسطوره شناسی و شعر به پژوهش پرداخت. با دیدگاه های رایج در عصر خود دربارۀ عقل، اراده، میل، عواطف و غیره مخالف بود و بر وحدت شخص به عنوان فاعل تأکید داشت. او از نخستین فیلسوفانی بود که پیوند فشردۀ میان تعقل و زبان را نشان داد و اندیشیدن را نطق درونی دانست. مهم ترین اثر او تأملاتی دربارۀ فلسفۀ تاریخ انسان (۱۷۸۴ـ۱۷۹۱) است.
هِرْدِر، یوهان گوتْفرید فون
فیلسوف، مورخ و منتقد ادبی آلمانی. از چهره های برجستۀ جنبش رمانتیسم آلمان بود که در مطالعات تاریخی و زبان نقشی مهم داشت. در کونیگسبرگ با کانت و هامان آشنا شد و به مطالعۀ الهیات رو آورد و در ۱۷۶۴، پس از فراغت از تحصیل، در کلیسای جامع ریگا، منصبی برای تدریس به دست آورد. در ۱۷۶۹، پس از استعفا از سمتش به سفر پرداخت و در ۱۷۷۱ در بوکبرگ واعظ دربار شد. در این دوره با گوته باب آشنایی گشود و عقایدش دربارۀ ماهیت شعر و زبان بر گوته تأثیر عمیقی نهاد. با استفاده از دوستی با گوته در ۱۷۷۶ به ریاست روحانیت لوتری وایمار رسید و بقیۀ عمرش را در آن جا گذراند. هردر دربارۀ منشأ انسان، فولکلور، اسطوره شناسی و شعر به پژوهش پرداخت. با دیدگاه های رایج در عصر خود دربارۀ عقل، اراده، میل، عواطف و غیره مخالف بود و بر وحدت شخص به عنوان فاعل تأکید داشت. او از نخستین فیلسوفانی بود که پیوند فشردۀ میان تعقل و زبان را نشان داد و اندیشیدن را نطق درونی دانست. مهم ترین اثر او تأملاتی دربارۀ فلسفۀ تاریخ انسان (۱۷۸۴ـ۱۷۹۱) است.
wikijoo: هردر،_یوهان_گوتفرید_فون_(۱۷۴۴ـ۱۸۰۳)