هربت

فرار إلی اللّه تعالی که مورد امر صریح قرآن در آیه پنجاهم از سوره ذاریات است:ففرّوا إلی اللّه، گریختن به بدن و جسم نیست بلکه مراد از آن، انقطاع به سوی او از انانیت نفس امّاره و شیطان و جنود مختلف شیطان در شکلهای رنگارنگ - به یک کلام - فرار از هر چیزی که جز اوست.
هَارِبٌ مِنْکَ إلَیْکَ ( فرازی از دعای ابو حمزه ثمالی )
گریزان از تو به سوی توام.
یعنی خدایا از قهر و غضب تو به سوی رحمت و آمرزش تو فرار می کنیم و به تو پناه می بریم. همانطور که خداوند اکرم الاکرمین، ارحم الراحمین، و اقدر القدرین هست، اشدّ المعاقبین هم هست باید از عذاب و عقاب الهی به خود خدا پناه ببریم و به جای دیگر پناهنده نشویم ، و لا یمکن الفرار من حکومتک.