هِرْبارْت، یوهان فِریدْریش (۱۷۷۶ـ۱۸۴۱)(Herbart, Johann Friedrich)
هِرْبارْت، یوهان فِریدْریش
فیلسوف آلمانی، مؤلف آثار فراوانی در فلسفه، روان شناسی، و تعلیم و تربیت. در روان شناسی، اعتقاد به قوای ذهنی را رد می کند و می کوشد نشان دهد که همۀ پدیده های روانی از فعل و انفعال مفاهیم یا تصورات اولیه منتج می شوند. در تعلیم و تربیت، با جذب آرای دوست سوئیسی اش یوهان پستالوزی تلاش کرد تا تعلیم و تربیت و روش های تربیتی را صورت علمی بدهد. در فلسفه، به کانت تکیه کرد و هستی شناسی متفاوتی پدید آورد که محورش «واقعیت متکثر» است. در مابعدالطبیعه، آنچه را «شک متعالی» حوزۀ اندیشۀ هیوم ـ کانتی می نامد نقطۀ عزیمتش می گیرد و آن را ناشی از سردرگمی لاک دربارۀ مفهوم ذات می داند. هربارت در اولدنبورگ به دنیا آمد. در ۱۷۹۴ به دانشگاه ینا رفت و شاگرد یوهان فیشته، فیلسوف آلمانی شد، ولی طولی نکشید که با او اختلاف یافت. در ۱۸۰۲ به دانشگاه گوتینگن راه یافت و همان جا در ۱۸۰۴ اثر تربیتی عمده اش پداگوژی عمومی را منتشر کرد. در ۱۸۰۹ کرسی فلسفۀ دانشگاه کونیگسبرگ را پذیرفت و در ۱۸۱۲ معروف ترین کتابش درآمدی بر فلسفه را انتشار داد. اثر مهم او در روان شناسی با عنوان روان شناسی به مثابۀ علم تجربه، مابعدالطبیعه، و ریاضیات منتشر شد (۱۸۲۴ـ۱۸۲۵) و دستگاه فلسفی شالودۀ روان شناسی خود را در کتاب مابعدالطبیعۀ عمومی شامل مبادی نو در فلسفه (۱۸۲۸ـ۱۸۲۹) توضیح داد.
هِرْبارْت، یوهان فِریدْریش
فیلسوف آلمانی، مؤلف آثار فراوانی در فلسفه، روان شناسی، و تعلیم و تربیت. در روان شناسی، اعتقاد به قوای ذهنی را رد می کند و می کوشد نشان دهد که همۀ پدیده های روانی از فعل و انفعال مفاهیم یا تصورات اولیه منتج می شوند. در تعلیم و تربیت، با جذب آرای دوست سوئیسی اش یوهان پستالوزی تلاش کرد تا تعلیم و تربیت و روش های تربیتی را صورت علمی بدهد. در فلسفه، به کانت تکیه کرد و هستی شناسی متفاوتی پدید آورد که محورش «واقعیت متکثر» است. در مابعدالطبیعه، آنچه را «شک متعالی» حوزۀ اندیشۀ هیوم ـ کانتی می نامد نقطۀ عزیمتش می گیرد و آن را ناشی از سردرگمی لاک دربارۀ مفهوم ذات می داند. هربارت در اولدنبورگ به دنیا آمد. در ۱۷۹۴ به دانشگاه ینا رفت و شاگرد یوهان فیشته، فیلسوف آلمانی شد، ولی طولی نکشید که با او اختلاف یافت. در ۱۸۰۲ به دانشگاه گوتینگن راه یافت و همان جا در ۱۸۰۴ اثر تربیتی عمده اش پداگوژی عمومی را منتشر کرد. در ۱۸۰۹ کرسی فلسفۀ دانشگاه کونیگسبرگ را پذیرفت و در ۱۸۱۲ معروف ترین کتابش درآمدی بر فلسفه را انتشار داد. اثر مهم او در روان شناسی با عنوان روان شناسی به مثابۀ علم تجربه، مابعدالطبیعه، و ریاضیات منتشر شد (۱۸۲۴ـ۱۸۲۵) و دستگاه فلسفی شالودۀ روان شناسی خود را در کتاب مابعدالطبیعۀ عمومی شامل مبادی نو در فلسفه (۱۸۲۸ـ۱۸۲۹) توضیح داد.
wikijoo: هربارت،_یوهان_فریدریش_(۱۷۷۶ـ۱۸۴۱)