هراکله
لغت نامه دهخدا
هراکله. [ هَِ ل ِ ] ( اِخ ) هراکلا. ارگله. شهر مهاجرنشین یونانیها در آسیای صغیر. رجوع به هراکلا شود.
دانشنامه آزاد فارسی
هِراکْلِه (Heraclea)
ناحیه باستان شناسی اخیراً کشف شده، نام چندین شهر در یونان باستان. هراکله واقع در ماگنا گِرایسیا واقع در جنوب ایتالیا، بین رودهای آکیریس و سیریس و بر خلیج تارِنتوم، احتمالاً در حدود ۴۳۲پ م ساخته و به سرعت رشد کرده بود؛ آن جا محل تشکیل یونانیان ایتالیوت (مقیم ایتالیا)، مجمع عمومی آنان بود. تا زمان سیسرون خطیب (۱۰۶ـ۴۳پ م) هنوز شهر پررونقی بود، و تا مدت ها نیز وجود داشت. هراکله مینوئا، واقع در ساحل جنوبی سیسیل، در دهانۀ رود هالوکوس، بین آگریگنتوم و سلینوس قرار داشت. به نظر می رسد که آن جا مهاجرنشین سلینوس بود، و ابتدا مینوئا نام داشت، اما به تصرف اِئورولِئون اِسپارتی درآمد و آن را هراکله نامید (ح ۵۰۰پ م). هانو، سردار کارتاژی، آن جا را فتح کرد (۲۶۰پ م) و صحنۀ شکست ناوگان پونی بود (۲۵۶). به نظر می رسد که از پایگاه های اصلی دریایی کارتاژ در سیسیل بوده و تا زمان سیسِرون نیز از شهرهای مهم بوده است. هراکله در مرز کاریا و ایونی در دامنۀ کوه لاتموس قرار داشت. شایع بود که نزدیک آن غاری است و گورِ اندومیون در آن قرار داشت که، جوانی است در اساطیر مورد علاقۀ سِلِنا، الهۀ ماه. هراکله پونتیکا، در ساحل فریگیا، شمال رود لوکوس، دو لنگرگاه داشت و از رفاه بسیار برخوردار بود. از حدود ۷۴پ م، که جنگ های روم با مهرداد ششم، پادشاه پونتوس، آغاز شد، رو به زوال رفت. هراکله لوْنِکسْتیس، شهر اصلی مَقدونیۀ علیا، در دامنۀ کوه های کانداویا قرار داشت. هراکله تِراخی نیا، واقع در دشت مونت اوتا، غربِ ترموپیل، حدود ۴۲۶پ م را اسپارت ساخت. پس از شکست آنتیوخوس، پادشاه سلوکی (۱۹۱پ م)، به محاصرۀ گِلابِریو، کنسول رومی، درآمد. هراکله در اِلیس، نزدیک اولیمپیا، چشمه ای معدنی با آب های شفابخش بود.
ناحیه باستان شناسی اخیراً کشف شده، نام چندین شهر در یونان باستان. هراکله واقع در ماگنا گِرایسیا واقع در جنوب ایتالیا، بین رودهای آکیریس و سیریس و بر خلیج تارِنتوم، احتمالاً در حدود ۴۳۲پ م ساخته و به سرعت رشد کرده بود؛ آن جا محل تشکیل یونانیان ایتالیوت (مقیم ایتالیا)، مجمع عمومی آنان بود. تا زمان سیسرون خطیب (۱۰۶ـ۴۳پ م) هنوز شهر پررونقی بود، و تا مدت ها نیز وجود داشت. هراکله مینوئا، واقع در ساحل جنوبی سیسیل، در دهانۀ رود هالوکوس، بین آگریگنتوم و سلینوس قرار داشت. به نظر می رسد که آن جا مهاجرنشین سلینوس بود، و ابتدا مینوئا نام داشت، اما به تصرف اِئورولِئون اِسپارتی درآمد و آن را هراکله نامید (ح ۵۰۰پ م). هانو، سردار کارتاژی، آن جا را فتح کرد (۲۶۰پ م) و صحنۀ شکست ناوگان پونی بود (۲۵۶). به نظر می رسد که از پایگاه های اصلی دریایی کارتاژ در سیسیل بوده و تا زمان سیسِرون نیز از شهرهای مهم بوده است. هراکله در مرز کاریا و ایونی در دامنۀ کوه لاتموس قرار داشت. شایع بود که نزدیک آن غاری است و گورِ اندومیون در آن قرار داشت که، جوانی است در اساطیر مورد علاقۀ سِلِنا، الهۀ ماه. هراکله پونتیکا، در ساحل فریگیا، شمال رود لوکوس، دو لنگرگاه داشت و از رفاه بسیار برخوردار بود. از حدود ۷۴پ م، که جنگ های روم با مهرداد ششم، پادشاه پونتوس، آغاز شد، رو به زوال رفت. هراکله لوْنِکسْتیس، شهر اصلی مَقدونیۀ علیا، در دامنۀ کوه های کانداویا قرار داشت. هراکله تِراخی نیا، واقع در دشت مونت اوتا، غربِ ترموپیل، حدود ۴۲۶پ م را اسپارت ساخت. پس از شکست آنتیوخوس، پادشاه سلوکی (۱۹۱پ م)، به محاصرۀ گِلابِریو، کنسول رومی، درآمد. هراکله در اِلیس، نزدیک اولیمپیا، چشمه ای معدنی با آب های شفابخش بود.
wikijoo: هراکله
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید