هِر، دِیوید (۱۹۴۷)(Hare, David)
هِر، دِیوید
نمایش نامه و فیلم نامه نویس انگلیسی. در ۱۹۷۴ در تشکیل گروه نمایشی جوینت استاک شرکت داشت. در نمایش نامه هایش، فساد انگلستان پس از جنگ را به سخره می گیرد. ازجمله نمایش نامه های اوست: تفاله (۱۹۷۰)، دندان ها و لبخندها (۱۹۷۵)، فانشن (۱۹۷۵) دربارۀ کمونیسم انقلابی چین؛ پلنتی (۱۹۷۸)، و پراودا (۱۹۸۵، با هوارد برنتون) دربارۀ روزنامه نگاریِ فلیت استریت. در نمایش نامه های سه گانه ای به نقد سه وجه از حاکمیت انگلستان پرداخت:فال ورق (۱۹۹۰) دربارۀ کلیسای انگلستان؛ قضات شاکی (۱۹۹۱) دربارۀ نظام قضایی؛ وبی جنگی (۱۹۹۴) دربارۀ ارتش. برخی از فیلم نامه های او عبارت اند از ودربی و پلنتی (هر دو ۱۹۸۵)، پاریس در شب (۱۹۸۸)، خسارت (۱۹۹۲). برای جذبۀ پنهان (۱۹۹۳) نمایش نامه و فیلم نامه نیز نوشت و سوگوار برگزیده (۱۹۹۷) را کارگردانی کرد. زندگی نامه اش با عنوان نوشتن با دست چپ را در ۱۹۹۱ منتشر کرد.
هِر، دِیوید
نمایش نامه و فیلم نامه نویس انگلیسی. در ۱۹۷۴ در تشکیل گروه نمایشی جوینت استاک شرکت داشت. در نمایش نامه هایش، فساد انگلستان پس از جنگ را به سخره می گیرد. ازجمله نمایش نامه های اوست: تفاله (۱۹۷۰)، دندان ها و لبخندها (۱۹۷۵)، فانشن (۱۹۷۵) دربارۀ کمونیسم انقلابی چین؛ پلنتی (۱۹۷۸)، و پراودا (۱۹۸۵، با هوارد برنتون) دربارۀ روزنامه نگاریِ فلیت استریت. در نمایش نامه های سه گانه ای به نقد سه وجه از حاکمیت انگلستان پرداخت:فال ورق (۱۹۹۰) دربارۀ کلیسای انگلستان؛ قضات شاکی (۱۹۹۱) دربارۀ نظام قضایی؛ وبی جنگی (۱۹۹۴) دربارۀ ارتش. برخی از فیلم نامه های او عبارت اند از ودربی و پلنتی (هر دو ۱۹۸۵)، پاریس در شب (۱۹۸۸)، خسارت (۱۹۹۲). برای جذبۀ پنهان (۱۹۹۳) نمایش نامه و فیلم نامه نیز نوشت و سوگوار برگزیده (۱۹۹۷) را کارگردانی کرد. زندگی نامه اش با عنوان نوشتن با دست چپ را در ۱۹۹۱ منتشر کرد.
wikijoo: هر،_دیوید_(۱۹۴۷)